-
161.《题珣师休牧轩三首》 宋·宗泽
青居曾露一丝头,谩示人能解牧牛。
究竟本来无一物,未知能使阿谁休。
一乘休去已忘机,恰似当初未牧时。
云起云消本无迹。 -
162.《满庭芳·三载施为》 元·刘处玄
三载施为,十全八九,有些未及功圆。
不曾行疏,所惠自然钱。
也不修斋动众,一麻麦、任润灵田。
非外觅,无中造化,有口妙难言。 -
163.《和祖无择题袁州东湖卢肇石》 宋·任大中
宜阳刺史才,祖择之维杰。
大旱雨一方,尽使焦枯活。
公退趣尚深,水石探其绝。
长江北岸林,唐有卢子发。 -
164.《秋江月》 明·韩上桂
秋江月月在,秋江如可掇。
秦时曾照玉龙堆,汉世常穿金凤阙。
凤阙清辉映画楼,风生洲渚锦帆秋。
白云一去迷前浦,江水东回逐月流。 -
165.《闻潮阳吴子野出家?或为苏过作?》 宋·苏轼
子昔少年日,气盖里闾侠。
自言似剧孟,叩门知缓急。
千金已散尽,白首空四壁。
烈士叹暮年,老骥悲伏枥。 -
166.《饮酒四首?此诗为秦观作?》 宋·苏轼
我观人间世,无如醉中真。
虚空为锁殒,况乃百忧身。
惜哉知此晚,坐令华发新。
圣人骤难得,日且致贤人。 -
167.《天庆观三色桧:{一木而具松、柏、桧三物}》 宋·张耒
聚处岁寒物,生为千岁身。
柯条虽自异,臭味本相亲。
商季诸公子,茅家贤弟昆。
分驱众彭恶,各共一清真。
竽籁风中合,鳞鳍雨后伸。
高枝如借便,轻举岂无人。 -
168.《康定中予过洛桥墩南得诗两句於今三十二年矣》 宋·司马光
流尘集宝鉴,尘昏鉴不昏。
织泥落清水,泥浑非水浑。
人能辨二物,相与自忘言。
二物不能辨,悠悠何足论。
无为舍其内,逐外取烦冤。 -
169.《旬虑十七韵呈同舍》 宋·司马光
府官无旬休,虑问乃游息。
诏书禁从诣,不舍始朝食。
缓带对藜羹,下箸免促迫。
门前吏卒散,却扫谢来客。 -
170.《过龟山》 宋·苏辙
再涉长淮水,惊呼十四年。
龟山老僧在,相见一茫然。
僧老不自知,我老私自怜。
驱驰定何获,少壮空已捐。 -
171.《焦君以锦鸡为赠文彩可爱性复驯狎终日为家猫》 宋·张舜民
鲁恭感物性能驯,因把华虫赠里仁。
虽有文章堪悦目,却无言语解谋身。
只愁猫犬常窥汝,胡不山林远避人。
好在旧笼还旧主,便当归放涧之滨。 -
172.《刘道祖江程万丘顺甫讲易孟子拾其意为二十韵》 宋·刘子翚
吾初读七篇,未领跃如义。
晚而窥大易,稍解寂然意。
乃知平放著,的的目前事。
尽心则无余,穷神忽超诣。 -
173.《寄题天台临海白鹤庙康济泉为颜鲁子少卿作》 宋·李流谦
将军射虎不射石,石作於菟能没镝。
翻然再探弓不力,俊鹘豪鹰眼前失。
两泉后先今抗行,何物使之令人惊。
泉出在山流在地,却似只从方寸生。 -
174.《予控免不获命恭读诏书圣训有朕正欲为卿直前》 宋·岳珂
平生一寸心,不为世涂折。
平生七尺躯,拟慕志士烈。
吾门古乔木,每抱岁寒节。
三世秉一心,炯炯常不灭。 -
175.《费子范以予铭其父墓持锦物相饷尽归之姑留洮》 宋·晁公溯
讼牒装怀尘满胸,少无笔力老尤慵。
洮州绿石堪为砺,聊与衰翁淬笔锋。 -
176.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
177.《病目》 宋·郭印
开眼万象生,阖眼万象灭。
生灭本无体,人心妄分别。
我初病眸子,散漫空花发。
视物都矇矇,浮云翳秋月。 -
178.《李养吾董教同安为作长编》 宋·丘葵
一元之根贞下起,勾萌甲柝春阳敷。
千红万紫弄晴霁,忽然暗绿绕丘墟。
霜风厉厉百物遂,枝叶剥落留根株。
一诚通复心无愧,虽千万往犹褐夫。 -
179.《初九日夜月下闻蛙此物得水悦乐故鸣心事与农》 宋·舒岳祥
平田展明湖,密林含宿雾。
整冠对明月,天眼实汝顾。
那敢醉謼号,袒跣纵箕踞。
清心听鸣蛙,胜与俗子语。 -
180.《于时春也,慨然有江湖之思,寄赠柳九陇》 唐·卢照邻
提琴一万里,负书三十年。
晨攀偃蹇树,暮宿清泠泉。
翔禽鸣我侧,旅兽过我前。
无人且无事,独酌还独眠。