-
1.《塞下曲赠翁东厓侍郎总制十首》 明·唐顺之
四月旌旂出白狼,千山晴雪照油幢。
预知水草军无乏,试辨风云虏欲降。 -
2.《用韵简如晦》 宋·许月卿
龙溪毓秀自平阳,千载诗葩分外香。
锦里笃生天下士,玉堂曾看甲科郎。
龙溪季子代无乏,鹗荐明年定破荒。
桂树黄堂秋色里,何妨演习鹿鸣章。 -
3.《无罪言》 宋·赵汝绩
哀哀民何辜,遭此凶歉厄。
初闻数米炊,次复并日食。
草根掘欲尽,木皮屑不给。
疲老就枯僵,少壮作捐瘠。 -
4.《赠无咎以既见君子云胡不喜为韵八首》 宋·张耒
触有羸其角,进有跋其胡。
膏车秣吾马,白日在修途。
虽乏亡何杯,颇多未见书。
力学致事功,良田本深锄。 -
5.《初伏大雨呈无咎》 宋·张耒
初伏焱炎坐汤釜,长安行人汗沾土。
谁倾江海作清凉,玄云驾风横白雨。
普陀真人甘露手,能使渴乏厌膏乳。
且欲当风展簟眠,敢辞避漏移床苦。 -
6.《游无为寺》 宋·李流谦
导师生何年,人犹记此日。
香火缁俗会,风雨神鬼集。
我来恰秋深,迥迥原野阔。
群山势愈壮,老木气不折。 -
7.《和汤无邪》 宋·廖行之
东风习习初春天,流澌冻解兴鱼潜。
池波生绿纹漪涟,和气已觉弥天渊。
人间佳处不独此,我有嘉客称世贤。
怀归不肯依刘表,满怀貯月清光皎。 -
8.《两日绝市无肉举家不免蔬食因书数语》 宋·虞俦
山园秀色故堪餐,明月批来白玉盘。
小县经年常乏俸,颓墙过午尚悬单。
妇兴举案齐眉叹,婢媿添薪墨腕看。
无肉纵令人解瘦,却宜相对碧檀栾。 -
9.《顷与公择读东坡雪后北台二诗叹其韵险无窘步》 宋·赵蕃
相思不是冬无雪,留待春风鬭冷严。
病骨未忧衣乏絮,早餐宁叹食无盐。
梅添凿落元同色,竹拥参差半入檐。
坐守地炉应不厌,破窗平见北山尖。 -
10.《近乏笔托二张求之于市殊不堪也作长句以资一》 宋·赵蕃
诗老作诗穷欲死,序诗乃得欧阳氏。
序言人穷诗乃工,此语不疑如信史。
少陵流落白也窜,郊岛摧埋终不起。
是知造物恶镌鑱,故遣饥寒被其体。