-
1.《纪罗杨二子游南岭石人峰》 宋·杨万里
二子同游石人峰,深行翠筱黄茅中。
初嫌微径无人踪,行到半岭径亦穷。
来时犹自闻鸡犬,且行且语不觉远。
上头无梯下无岸,前头难攀後难返。 -
2.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
3.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
4.《送闻人伯卿赴铜陵重送伯卿》 宋·范成大
雪花来无时,入春送三作。
冰柱冻不解,去地才一握。
东风畏奇寒,未敢破梅萼。
已僵员峤蚕,那问纥干雀。 -
5.《送范少约二首》 宋·项安世
云来已三白,诗唱当再和。
方无望其有,既有不可奈。
方卑看成高,既高还易堕。
妇言天雨米,安得箕可簸。 -
6.《郭纶》 宋·苏辙
郭纶本蕃种,骑斗雄西戎。
流落初无罪,因循遂龙钟。
嘉州已经岁,见我涕无穷。
自言将家子,少小学弯弓。 -
7.《竹夫人》 宋·胡仲弓
虚心陪燕寝,不受虢秦封。
惟有冰霜节,全无云雨踪。
李娥书旧恨,湘女敛愁容。
却是专房宠,无人妒阿侬。 -
8.《喜晴》 宋·曾巩
天晴万里无纤风,江平水面磨青铜。
光华逸发万物上,精气夐与扶桑通。
我行江汉道苦恶,十步九折遗西东。
况遭积雨驾高浪,沙翻石走相撞舂。 -
9.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
我观满囷粟,一粟之所充。
海鱼千百亿,孕卵与粟同。
春菊寸许芽,霜华秋丛丛。
误耘或失溉,槁死厥壤童。 -
10.《无题四首》 唐·李商隐
(其一)
来是空言去绝踪,月斜楼上五更钟。
梦为远别啼难唤, -
11.《送友人游边》 唐·黄滔
虏酒不能浓,纵倾愁亦重。
关河初落日,霜雪下穷冬。
野烧枯蓬旋,沙风匹马冲。
蓟门无易过,千里断人踪。 -
12.《方月上人幽室》 宋·释智愚
竹里池清云屋深,万机冥合道人心。
有门不是无人到,自是灵踪不可寻。 -
13.《渡汝水向太和山》 唐·皇甫冉
落日事搴陟,西南投一峰。
诚知秋水浅,但怯无人踪。 -
14.《早上凌霄第六峰入紫谿礼白鹤观祠》 唐·于鹄
路转第六峰,传是十里程。
放石试浅深,eg壁蛇鸟惊。
欲下先襞衣,路底避枯茎。
回途歇嵌窟,整带重冠缨。 -
15.《早上凌霄第六峰入紫谿礼白鹤观祠》 唐·于鹄
路转第六峰,传是十里程。
放石试浅深,eg壁蛇鸟惊。
欲下先襞衣,路底避枯茎。
回途歇嵌窟,整带重冠缨。 -
16.《松江怀古》 唐·张祜
碧树吴洲远,青山震泽深。
无人踪范蠡,烟水暮沈沈。 -
17.《记梦》 宋·华岳
溪泠泠,鼓冬冬,虚堂淅沥生寒风。
寒风绕我梦魂去,飞扬直上蓬莱宫。 -
18.《清平乐·春归何处》 宋·黄庭坚
春归何处。
寂寞无行路。
若有人知春去处。
唤取归来同住。
春无踪迹谁知。
除非问取黄鹂。
百啭无人能解,因风飞过蔷薇。 -
19.《水龙吟·次韵章质夫杨花词》 宋·苏轼
似花还似非花,也无人惜从教坠。
抛家傍路,思量却是,无情有思。
萦损柔肠,困酣娇眼,欲开还闭。
梦随风万里,寻郎去处,又还被、莺呼起。 -
20.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。