-
1.《谢守和章及先天之旨》 宋·钱时
未消着眼到潜虚,那复谈经上石渠。
会得先天无别旨,困眠饥饭更求余。 -
2.《九月晦斋宿太一宫都监姚高士示刘长翁及沁仲》 宋·程公许
成扰东华车马尘,烟霞何日拂衣襟。
空花想销浮反念,枯木犹能发至音。
白鹤不来红日暮,金鳞自跃碧潭深。
五千言外无余旨,苦更研朱沈洗心。 -
3.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
4.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
5.《次韵子瞻与邓圣求承旨同直翰苑怀武昌西山旧》 宋·苏辙
我游齐安十日回,东坡桃李初未栽。
扁舟乱流入樊口,山雨未止淫黄梅。
寒溪闻有古精舍,相与推挽登崔嵬。
山深县令嘉客至,寺荒蔓草生经台。 -
6.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
7.《蒙再示属辞三叹之余诜赞巨丽无地托言辄依元》 宋·陈与义
书如嘉肴要知旨,区区太冲空咏史。
百年能挂几牛角,火急编摩时亹亹。
柳家文类今无遗,可忍行事空违之。
此书真是群玉府,事辞所不遗毫厘。 -
8.《顷净慈伦老将示寂以其师无准塔铭见属后三年》 宋·刘克庄
丛林老宿川无准,不钓纖鳞钓大鱼。
抱佛脚多同学者,得吾髓有几人欤。
难呼兜率谈宗旨,且问狐山乞绪馀。
自笑余文无用处,热瞒俗眼说真如。 -
9.《余氏心晖堂》 宋·马廷鸾
客从银山来,遗我骊龙珠。
高文伟大册,至宝耀室隅。
一读心为眩,再读目为盱。
夫记者为谁,颍封人之徒。 -
10.《义猫行》 宋·钱时
我家老狸奴,健捕无其比。
去年能养兄,二男而一女。
种草不碌碌,趫捷俱可喜。
策勋到邻家,高卧不忧鼠。 -
11.《被旨许浦阅舟归》 宋·袁说友
皇家百万兵,一一拱行阙。
朌恩劳军士,有诏涓良月。
鸣鸾肃天仗,君王自亲阅。
旌旗照鼙鼓,铠甲耀冰雪。 -
12.《蓦山溪(坤宁殿得旨次韵赋照水梅花)》 宋·曾觌
催花小雨,轻把香尘洒。
帘卷水亭风,梅影转、夕阳初下。
靓妆窥鉴,鸳甃湛清漪,浮暗麝,剪芳琼,消得连城价。
玉楼十二,寒怯铢衣挂。 -
13.《寄余干徐隐甫》 宋·黄庭坚
江行长邅回,风水忧索米。
相逢解人颐,高士徐孺子。
鸬鹚葭苇间,煮茗当酌醴。
夜船饷蒸鹅,白发厌甘旨。 -
14.《送余子美归淮上》 宋·黄公度
怪底穷途遭白眼,依然别酒对青春。
百年甘旨为贫计,千里羁栖有故人。
道在不妨轻去鲁,功成他日会归秦。
江淮若遇南飞翼,尺素无忘东海滨。 -
15.《书无锡高老愚翁家传后》 近代·陈三立
行郁惠山旁,中有隐君子。
承传讲学风,刻厉饬伦纪。
一世腾万里,祸乱愈弗止。
侈言匹夫责,诡遇余丧己。 -
16.《送李道士》 宋·释心月
细探道德五千字,字字君家说底书。
要识玄之又玄旨,淡然清对了无余。 -
17.《参政瞿公之孙东广机宜德远惠收若诗以能问于》 宋·曾丰
高庙中兴初十年,大参内制余百篇。
心声之发动夷夏,手泽所存传子孙。
得其传者孙之嫡,参自道根至枝叶。
一元生二二生三,万特取千千取百。 -
18.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
19.《谷风》 先秦·佚名
习习谷风,以阴以雨。
黾勉同心,不宜有怒。
采葑采菲,无以下体?德音莫违,及尔同死。
行道迟迟,中心有违。 -
20.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。