-
261.《送殷卿罢举归淮南旧居》 唐·权德舆
计偕十上竟无成,忽忆岩居便独行。
志业尝探绝编义,风尘虚作弃繻生。
岁储应叹山田薄,里社时逢野酝清。
惆怅中年群从少,相看欲别倍关情。 -
262.《赠毛仙翁》 唐·杨於陵
先生赤松侣,混俗游人间。
昆阆无穷路,何时下故山。
千年犹孺质,秘术救尘寰。
莫便冲天去,云雷不可攀。 -
263.《赠毛仙翁》 唐·杨於陵
先生赤松侣,混俗游人间。
昆阆无穷路,何时下故山。
千年犹孺质,秘术救尘寰。
莫便冲天去,云雷不可攀。 -
264.《游晋祠上李逢吉相公》 唐·令狐楚
不立晋祠三十年,白头重到一凄然。
泉声自昔锵寒玉,草色虽秋耀翠钿。
少壮同游宁有数,尊荣再会便无缘。
相思临水下双泪,寄入并汾向洛川。 -
265.《三月晦日会李员外座中频以老大不醉见讥因有此赠》 唐·令狐楚
三月唯残一日春,玉山倾倒白鸥驯。
不辞便学山公醉,花下无人作主人。 -
266.《赠侯喜》 唐·韩愈
吾党侯生字叔d2,呼我持竿钓温水。
平明鞭马出都门,尽日行行荆棘里。
温水微茫绝又流,深如车辙阔容輈. -
267.《东都遇春》 唐·韩愈
少年气真狂,有意与春竞。
行逢二三月,九州花相映。
川原晓服鲜,桃李晨妆靓。
荒乘不知疲,醉死岂辞病。 -
268.《酬司门卢四兄云夫院长望秋作》 唐·韩愈
长安雨洗新秋出,极目寒镜开尘函。
终南晓望蹋龙尾,倚天更觉青巉巉.自知短浅无所补,从事久此穿朝衫。
归来得便即游览,暂似壮马脱重衔。 -
269.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
270.《将归赠孟东野房蜀客(蜀客名次卿)》 唐·韩愈
君门不可入,势利互相推。
借问读书客,胡为在京师。
举头未能对,闭眼聊自思。
倏忽十六年,终朝苦寒饥。
宦途竟寥落,鬓发坐差池。
颍水清且寂,箕山坦而夷。
如今便当去,咄咄无自疑。 -
271.《短灯檠歌》 唐·韩愈
长檠八尺空自长,短檠二尺便且光。
黄帘绿幕朱户闭,风露气入秋堂凉。
裁衣寄远泪眼暗,搔头频挑移近床。 -
272.《酬司门卢四兄云夫院长望秋作》 唐·韩愈
长安雨洗新秋出,极目寒镜开尘函。
终南晓望蹋龙尾,倚天更觉青巉巉.自知短浅无所补,从事久此穿朝衫。
归来得便即游览,暂似壮马脱重衔。 -
273.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
274.《将归赠孟东野房蜀客(蜀客名次卿)》 唐·韩愈
君门不可入,势利互相推。
借问读书客,胡为在京师。
举头未能对,闭眼聊自思。
倏忽十六年,终朝苦寒饥。
宦途竟寥落,鬓发坐差池。
颍水清且寂,箕山坦而夷。
如今便当去,咄咄无自疑。 -
275.《短灯檠歌》 唐·韩愈
长檠八尺空自长,短檠二尺便且光。
黄帘绿幕朱户闭,风露气入秋堂凉。
裁衣寄远泪眼暗,搔头频挑移近床。 -
276.《除官赴阙至江州寄鄂岳李大夫(李程也)》 唐·韩愈
盆城去鄂渚,风便一日耳。
不枉故人书,无因帆江水。
故人辞礼闱,旌节镇江圻。
而我窜逐者,龙钟初得归。 -
277.《送僧澄观》 唐·韩愈
浮屠西来何施为,扰扰四海争奔驰。
构楼架阁切星汉,夸雄斗丽止者谁。
僧伽后出淮泗上,势到众佛尤恢奇。 -
278.《题木居士二首》 唐·韩愈
火透波穿不计春,根如头面干如身。
偶然题作木居士,便有无穷求福人。
为神讵比沟中断,遇赏还同爨下馀。
朽蠹不胜刀锯力,匠人虽巧欲何如。 -
279.《木芙蓉》 唐·韩愈
新开寒露丛,远比水间红。
艳色宁相妒,嘉名偶自同。
采江官渡晚,搴木古祠空。
愿得勤来看,无令便逐风。 -
280.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。