-
281.《赠江华长老(江华,道州县名)》 唐·柳宗元
老僧道机熟,默语心皆寂。
去岁别舂陵,沿流此投迹。
室空无侍者,巾屦唯挂壁。
一饭不愿馀,跏趺便终夕。
风窗疏竹响,露井寒松滴。
偶地即安居,满庭芳草积。 -
282.《韦道安(道安尝佐张建封于徐州,及军乱而道安自杀)》 唐·柳宗元
道安本儒士,颇擅弓剑名。
二十游太行,暮闻号哭声。
疾驱前致问,有叟垂华缨。
言我故刺史,失职还西京。 -
283.《读书》 唐·柳宗元
幽沉谢世事,俯默窥唐虞。
上下观古今,起伏千万途。
遇欣或自笑,感戚亦以吁。
缥帙各舒散,前后互相逾。 -
284.《送鸿举游江西》 唐·刘禹锡
禅客学禅兼学文,出山初似无心云。
从风卷舒来何处,缭绕巴山不得去。
山州古寺好闲居,读尽龙王宫里书。 -
285.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。 -
286.《海门潮别浩初师》 唐·刘禹锡
前日过萧寺,看师上讲筵。
都上礼白足,施者散金钱。
方便无非教,经行不废禅。
还知习居士,发论侍弥天。 -
287.《乐天寄重和晚达冬青一篇,因成再答》 唐·刘禹锡
风云变化饶年少,光景蹉跎属老夫。
秋隼得时凌汗漫,寒龟饮气受泥涂。
东隅有失谁能免,北叟之言岂便无。
振臂犹堪呼一掷,争知掌下不成卢。 -
288.《重酬前寄》 唐·刘禹锡
边烽寂寂尽收兵,宫树苍苍静掩扃。
戎羯归心如内地,天狼无角比凡星。
新成丽句开缄后,便入清歌满坐听。
吴苑晋祠遥望处,可怜南北太相形。 -
289.《乐天寄重和晚达冬青一篇,因成再答》 唐·刘禹锡
风云变化饶年少,光景蹉跎属老夫。
秋隼得时凌汗漫,寒龟饮气受泥涂。
东隅有失谁能免,北叟之言岂便无。
振臂犹堪呼一掷,争知掌下不成卢。 -
290.《重酬前寄》 唐·刘禹锡
边烽寂寂尽收兵,宫树苍苍静掩扃。
戎羯归心如内地,天狼无角比凡星。
新成丽句开缄后,便入清歌满坐听。
吴苑晋祠遥望处,可怜南北太相形。 -
291.《乐天少傅五月长斋广延缁徒谢绝文友坐成暌间因以戏之》 唐·刘禹锡
五月长斋戒,深居绝送迎。
不离通德里,便是法王城。
举目皆僧事,全家少俗情。
精修无上道,结念未来生。 -
292.《浙西李大夫述梦四十韵并浙东元相公酬和斐然继声》 唐·刘禹锡
位是才能取,时因际会遭。
羽仪呈鸑鷟,铓刃试豪曹。
洛下推年少,山东许地高。
门承金铉鼎,家有玉璜韬。 -
293.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
294.《赠文应上人(一作赠高僧)》 唐·孟郊
栖迟青山巅,高静身所便。
不践有命草,但饮无声泉。
斋性空转寂,学情深更专。
经文开贝叶,衣制垂秋莲。
厌此俗人群,暂来还却旋。 -
295.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
296.《哭山中友人》 唐·张籍
入云遥便哭,山友隔今生。
绕墓招魂魄,镌岩记姓名。
犬因无主善,鹤为见人鸣。
长说能尸解,多应别路行。 -
297.《赠殷山人》 唐·张籍
郁郁山中客,知名四十年。
恓惶身独隐,寂寞性应便。
世业公侯籍,生涯黍稷田。
藤悬读书帐,竹系网鱼船。 -
298.《书怀寄元郎中》 唐·张籍
转觉人间无气味,常因身外省因缘。
经过独爱游山客,计校唯求买药钱。
重作学官闲尽日,一离江坞病多年。
吟君钓客词中说,便欲南归榜小船。 -
299.《书怀》 唐·张籍
自小信成疏懒性,人间事事总无功。
别从仙客求方法,时到僧家问苦空。
老大登朝如梦里,贫穷作活似村中。
未能即便休官去,惭愧南山采药翁。 -
300.《送金少卿副使归新罗》 唐·张籍
云岛茫茫天畔微,向东万里一帆飞。
久为侍子承恩重,今佐使臣衔命归。
通海便应将国信,到家犹自著朝衣。
从前此去人无数,光彩如君定是稀。