-
1.《提刑劝农使者还嘉州》 宋·宋祁
案部聊北征,肃舲复东下。
江溜澹泱泱,樯乌纷雅雅。
离醑不馀杯,征棹亟沿洄。
还岫随时见,幽花无候开。 -
2.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
3.《酹江月(金丹合潮候图)》 宋·林自然
凿开混沌,见钱塘南控、长江凝碧。
今古词人图此景,谁解推原端的。
岁去年来,日庚月申,因甚无差忒。
如今说破,要知天地来历。 -
4.《往扬名开化二乡掩骼(“扬名”,一作“阳明》 元·王逢
分藩多贤劳,不敏忝宾客。
虽无官守縻,亦复与言责。
二乡虔刘祸,惨甚长平厄。
先王制礼经,孟春当掩骼。 -
5.《武威送刘单判官赴安西行营,便呈高开府》 唐·岑参
热海亘铁门,火山赫金方。
白草磨天涯,湖沙莽茫茫。
夫子佐戎幕,其锋利如霜。
中岁学兵符,不能守文章。 -
6.《奉和崔阁老清明日候许阁老交直之际…独行口号因以简赠》 唐·权德舆
紫禁宿初回,清明花乱开。
相招直城外,远远上春台。
谏曹将列宿,几处期子玉。
深竹与清泉,家家桃李鲜。
折芳行载酒,胜赏随君有。
愁疾自无悰,临风一搔首。 -
7.《酬娄秀才寓居开元寺,早秋月夜病中见寄》 唐·柳宗元
客有故园思,潇湘生夜愁。
病依居士室,梦绕羽人丘。
味道怜知止,遗名得自求。
壁空残月曙,门掩候虫秋。
谬委双金重,难征杂佩酬。
碧霄无枉路,徒此助离忧。 -
8.《秋日早朝(一作秋日候扇)》 唐·许浑
宵衣应待绝更筹,环佩锵锵月下楼。
井转辘轳千树晓,锁开阊阖万山秋。
龙旗尽列趋金殿,雉扇才分见玉旒。
虚戴铁冠无一事,沧江归去老渔舟。 -
9.《沁园春(登候涛山)》 宋·楼夫
开辟以来,便有此山,独当怒涛。
正秋空万里,寒催雁信,尘寰一族,轻等鸿毛。
小可诗情,寻常酒量,到此应须分外豪。
难为水,算平生未有,此番登高。 -
10.《看梅漫成(三首)》 明·高启
江边寺里一梅树,几度劳人相候开。
无情今日未肯发,有兴明朝还看来。 -
11.《出承天院候客》 宋·李复
晓动人语喧,门开探骑发。
冠盖相后先,烟尘互明灭。
出城寒寺静,苍松带余雪。
驱马傍前庑,投鞭坐僧榻。 -
12.《数日不登蜀阜梅盛开二首》 宋·钱时
剩觉工夫通草对,略无闲暇问花神。
国香早是将春到,也趁梅花候主人。 -
13.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
14.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
15.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
16.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
17.《长干行二首》 唐·李白
妾发初覆额,折花门前剧。
郎骑竹马来,绕床弄青梅。
同居长干里,两小无嫌猜。
十四为君妇,羞颜未尝开。 -
18.《登池上楼》 南北朝·谢灵运
潜虬媚幽姿,飞鸿响远音。
薄霄愧云浮,栖川怍渊沉。
进德智所拙,退耕力不任。
徇禄反穷海,卧疴对空林。 -
19.《书洛阳名园记后》 宋·李格非
洛阳处天下之中,挟崤渑之阻,当秦陇之襟喉,而赵魏之走集,盖四方必争之地也。
天下当无事则已,有事,则洛阳先受兵。
予故尝曰:“洛阳之盛衰,天下治乱之候也。
”方唐贞观、开元之间,公卿贵戚开馆列第于东都者,号千有余邸。 -
20.《左忠毅公逸事》 清·方苞
先君子尝言,乡先辈左忠毅公视学京畿,一日,风雪严寒,从数骑出微行,入古寺,庑下一生伏案卧,文方成草;公阅毕,即解貂覆生,为掩户。
叩之寺僧,则史公可法也。
及试,吏呼名至史公,公瞿然注视,呈卷,即面署第一。
召入,使拜夫人,曰:“吾诸儿碌碌,他日继吾志者,惟此生耳。