-
221.《偈颂三十首》 宋·释印肃
时人须警觉,应道不痴颠。
若牛并急马,也只少他钱。
今生还不足,来生又吃鞭。
道人虽无事,不忍哭苍天。 -
222.《偈颂十四首》 宋·释印肃
雪人通身却吃骂,兔角拄杖三十下。
龟毛索子钓虚空,道理本来非昼夜。
元不借□□,宝所谁知价。
一道常光即我心,逼寒虚空无缝罅。 -
223.《示徒》 宋·释印肃
未得尘劳息,须依善知识。
若肯慈悲学,发愿施心力。
入泥并入水,莫作闲戏剧。
扬眉动目庭,法身无穷极。 -
224.《十二时歌》 宋·释印肃
食时辰,金牛作舞笑忻忻。
漆桶漆桶吃来□,参方谁识老婆心。
佛祖意,只如今,且无自己及他人。
雪峰指作一面镜,轮劫猕猴佩苦辛。 -
225.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
226.《行住坐卧三十二颂》 宋·释印肃
扁鹊卢医速退边,大家饱吃普庵圆。
解冤释结消诸病,感应无方不用钱。 -
227.《造袁州浮桥语》 宋·释印肃
普庵教化修浮桥,信心自肯大丰饶。
解脱皆因不思议,度人无量永赵遥。
秀江千古源何极,非干今日与明朝。
一生补处谁知有,万德咸欢寂体寥。 -
228.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
旃檀林,无杂树。
拈出片片皆香,收来枝枝显露。
门头户底一打开时如何,吃茶去。 -
229.《颂一百则》 宋·释重顯
尽机不成瞎,按牛头吃草。
四七二三诸祖师,宝器持来成过咎。
过咎深,无处寻,天上人间同陆深。 -
230.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
夜来兔子赶大虫,天明走入无何有。
月下珊瑚长数枝,万象森罗齐稽首。
拄杖子,不唧{左口右留},渠侬却善分妍丑。
李公烂醉绝倒时,元是张公吃村酒。
报诸人,急回首,切忌疾狂外边走。 -
231.《送直禅人》 宋·释宗杲
直出直入,直行直坐。
直禅上人,直须恁麽。
本自圆成,不立功课。
饥来吃饭,寒来向火。 -
232.《金华圣者赞》 宋·释宗杲
金华圣者谁识,撞著猪头便吃。
虽然无爱无憎,其奈有损有益。
合得破落僧徒,也道逆行顺行天莫测。
若无末后一著,至今有口难分析。 -
233.《次韵和正仲种菜种麦二首》 宋·舒岳祥
賸欲栽蔬抵食鱼,蠹繁骨立谩长吁。
畦丁伛背挥丛篲,鸡母将鶵啄浅芜。
菜字元修须雨长,菁名诸葛待霜腴。
闭门欲吃无忧饭,已戒应门早了租。 -
234.《平皋木芙蓉千株烂然云锦醉行其中如游芙蓉城》 宋·舒岳祥
牡丹一名木芍药,拒霜也号木芙蓉。
好花名尽多重叠,不取枝同取貌同。
悲鸿一声天雨血,落霞万顷江饮虹。
水花已尽岸花出,千朵万朵能白红。 -
235.《卜居漫赋》 宋·苏籀
肄习素未丰,摸索强剸裁。
铢黍概闻见,谆吃奚述哉。
三捷黜疏慵,湛潜散郎偕。
望道几何高,人事宁免乖。 -
236.《和沈子美梅诗》 宋·王洋
一气如权衡,俯仰在缇室。
鼓行橐籥间,草木俱应律。
物物各有长,辈行皆屈膝。
谁能长百花,寒梅最先密。 -
237.《与将乐令会饮揖仙亭》 宋·杨时
滩流斗落惟璠玙,雕栏照水光如濡。
层峦叠巘争蟠纡,翠岩百尺蹲于菟。
何年巨人出归墟,揭竿合负神鳌趋。
飘流人间峙蓬壶,至今犹为仙圣居。 -
238.《星源县斋书事》 宋·喻良能
冬仲弭征辔,欻焉及新春。
饱吃番阳饭,细治星源民。
星源故自佳,民俗良易驯。
不嫌聋丞愚,翻爱假令真。 -
239.《至衡阳谒提刑范右司东叔同年兄二首》 宋·曾丰
西士无传不得宗,我公况是有家风。
长卿东望轻云梦,太史南游小祝融。
万里饥寒民所德,半生辛苦学之功。
扩充更卒晚年业,杀等犹为小蜀公。