-
1.《舟过梅坞胡氏居爱其幽邃为赋一诗》 宋·陆游
稽山翠入家家窗,此家清绝无与双。
丹葩绿树锦绣谷,清波白石玻璃江。
一堤茂草有眠犊,数掩短篱无吠尨。
北轩商略可散发,借与放翁倾酒缸。 -
2.《野有死麕》 先秦·佚名
野有死麕,白茅包之。
有女怀春,吉士诱之。
林有朴樕,野有死鹿。
白茅纯束,有女如玉。
舒而脱脱兮!无感我帨兮!无使尨也吠! -
3.《野有死麇》 先秦·诗经
野有死麇,白茅包之;
有女怀春,吉士诱之。
林有朴樕[1],野有死鹿;
白茅纯束,有女如玉。
舒而脱脱兮,无感我帨[2]兮,无使尨[3]也吠。 -
4.《纪游东观山(山在桂林府城外三里)》 唐·无名氏
瑰奇恣搜讨,贝阙青瑶房。
才隘疑永巷,俄敞如华堂。
玉梁窈浮溪,琼户正当窗。
仙佛肖仿佛,钟鼓鍧击撞。 -
5.《送彦孚主簿》 宋·黄庭坚
斯文当两都,江夏世无双。
叔度初不言,汉庭望风降。
中间眇人物,潜伏老崆谾。
本朝开典礼,棫朴作株桩。 -
6.《送潘歙州》 宋·梅尧臣
一见新安守,便若新安江。
洞澈物不隔,演漾心所降。
远指治所山,已入邻斋窗。
捧舆登南岭,策马怀旧邦。 -
7.《憩古寺》 宋·曾丰
绿绕青围春一窝,精庐突兀在烟萝。
地容墙壁剩无几,山视楼台高不多。
驯爵谙知僧自在,吠尨怪见客相过。
古音独幸黄鹂会,挑我风前一再哦。