-
1.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
2.《八声甘州·记玉关踏雪事清游》 宋·张炎
辛卯岁,沈尧道同余北归,各处杭、越。
逾岁,尧道来问寂寞,语笑数日。
又复别去。
赋此曲,并寄赵学舟。 -
3.《春暮》 宋·曹豳
门外无人问落花,绿阴冉冉遍天涯。
林莺啼到无声处,青草池塘独听蛙。 -
4.《甘州/八声甘州》 宋·张炎
记玉关、踏雪事清游。
寒气脆貂裘。
傍枯林古道,长河饮马,此意悠悠。
短梦依然江表,老泪洒西州。 -
5.《声声慢·咏桂花》 宋·吴文英
蓝云笼晓,玉树悬秋,交加金钏霞枝。
人起昭阳,禁寒粉粟生肌。
浓香最无著处,渐冷香、风露成霏。
绣茵展,怕空阶惊坠,化作萤飞。 -
6.《和子华兄方惜莺声之晚今忽闻之》 宋·韩维
山鸟凡禽处处鸣,独怜清啭久无声。
起从岩谷春风晚,飞过林塘霁日明。
不为好音轻俗耳,自逢真赏动诗情。
少年乐事今抛尽,节物催人只自惊。 -
7.《卖花声·雨花台》 清·朱彝尊
衰柳白门湾,潮打城还。
小长干接大长干。
歌板酒旗零落尽,剩有渔竿。
秋草六朝寒,花雨空坛。
更无人处一凭阑。
燕子斜阳来又去,如此江山。 -
8.《水龙吟·秋声》 清·项鸿祚
西风已是难听,如何又著芭蕉雨?
泠泠暗起,澌澌渐紧,萧萧忽住。
候馆疏(石甚),高城断鼓,和成凄楚。
想亭皋木落,洞庭波远,浑不见,愁来处。 -
9.《小池荷叶雨声》 宋·杨万里
午梦西湖泛烟水,画船撑入荷花底。
雨声一阵打疏蓬,惊开睡眼初蒙松。
乃是池荷跳急雨,散了真珠又还聚。
幸然聚作水银泓,泻入清波无觅处。 -
10.《青玉案·丝丝香篆浓于雾》 清·高鹗
丝丝香篆浓于雾,织就绿阴红雨。
乳燕飞来傍莲幕,杨花欲雪,梨云如梦,又是清明暮。
屏山遮断相思路,子规啼到无声处。
鳞瞑羽迷谁与诉。
好段东风,好轮明月,尽教封侯误。