-
1.《正月三日大雪雪晴有感》 宋·张耒
平生对雪须千首,何事今春无片词。
老大怯寒唯泥酒,穷愁须醉不吟诗。
润催庭柳将开眼,冷送江梅欲别枝。
何处高楼有残白,旧游无处寄相思。 -
2.《雪斋(杭僧法言,作雪山于斋中·)》 宋·苏轼
君不见峨眉山西雪千里,北望成都如井底。
春风百日吹不消,五月行人如冻蚁。
纷纷市人争夺中,谁信言公似赞公。
人间热恼无处洗,故向西斋作雪峰。 -
3.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
有解有结,虚空钉橛。
无解无结,咬著生铁。
二千年代错流传,天下衲曾无处雪。
雪不雪,崖崩石裂。 -
4.《雪中赴德孺燕集》 宋·李处权
北风夜号呼,逗晓云已罩。
腊雪及春来,佳瑞故难料。
舞空只低徊,投隙乍颠倒。
山川若为容,松竹不改操。 -
5.《江神子(大雪有怀朱康叔使君,亦知使君之念我也,作江神子寄之)》 宋·苏轼
黄昏犹是雨纤纤。
晓开帘。
欲平檐。
江阔天低,无处认青帘。 -
6.《十二月十四日夜微雪明日早往南溪小酌至晚》 宋·苏轼
南溪得雪真无价,走马来看及未消。
独自披榛寻履迹,最先犯晓过朱桥。
谁怜破屋眠无处,坐觉村饥语不嚣。
惟有暮鸦知客意,惊飞千片落寒条。 -
7.《喜雪》 宋·吴芾
冻云黯淡浩无涯,雪阵横空势欲斜。
入户有人疑柳絮,绕园无处认梅花。
举头顿觉青山老,扑面还惊绿鬓华。
我醉未眠愁酒尽,挈瓶来问尔东家。 -
8.《立春前一日雪》 宋·方岳
历眼看看剩浃旬,山河大地一齐新。
不成过腊都无雪,只隔明朝便是春。
夜半有谁过剡曲,年丰无处不尧民。
草亭只在梅花外,知与人间隔几尘。 -
9.《雪中赏横枝梅花》 宋·喻良能
横枝梅花最先开,影着清浅无纖埃。
寿阳妆额依然在,姑射冰肌何处来。
无数雪花新点缀,几番霜鬓独徘徊。
想见怀安官道侧,十里洁白如琼瑰。 -
10.《奉和人日清晖阁宴群臣遇雪应制》 唐·宗楚客
窈窕神仙阁,参差云汉间。
九重中叶启,七日早春还。
太液天为水,蓬莱雪作山。
今朝上林树,无处不堪攀。 -
11.《游禁苑幸临渭亭遇雪应制》 唐·李適
长乐喜春归,披香瑞雪霏。
花从银阁度,絮绕玉窗飞。
写曜衔天藻,呈祥拂御衣。
上林纷可望,无处不光辉。 -
12.《游禁苑幸临渭亭遇雪应制》 唐·李適
长乐喜春归,披香瑞雪霏。
花从银阁度,絮绕玉窗飞。
写曜衔天藻,呈祥拂御衣。
上林纷可望,无处不光辉。 -
13.《春雪有怀湛然禅师》 明·止庵法师
东风游约近,积雪闭门深。
兴或有时到,春应无处寻。
柳藏初活眼,草没未灰心。
寂寞南山下,茶烟出树林。 -
14.《雪晴呈子永》 宋·范成大
碧空无处泊同云,晴入荒园鸟雀驯。
冰面小风池欲动,雪边浓日瓦如薰。
尘容俗状长为客,冷蕊疏枝又作春。
诗卷岂能生暖热,犯寒聊复恼比邻。 -
15.《雪中不见女几山》 宋·蔡襄
宜阳南路是仙山,雪拥云埋杳霭间。
洗眼来看无处觅,不知可复在尘寰。 -
16.《金陵对雪用苏长公聚星堂禁体韵》 明·杨基
黄云冻凝不成叶,十载江南无此雪。
朱帘十二晓开齐,正值千山鸟飞绝。
墙腰檐角危欲堕,竹顶松梢重将折。
偏来舞殿斗轻盈,忽上金钗易消灭。 -
17.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
18.《雪十首》 宋·杨公远
造化须臾变物华,园林无处不梅花。
三间矮屋清溪上,疑似林逋处士家。 -
19.《雪月溪山歌送天然道首座归蜀》 明·香严和尚
蜀路连云知几许,策勤斯道耐寒暑。
拨开云雾睹青天,仍与孤云为伴侣。
布慈云,施法雨,竿木随身能作主。
德云不在妙高峰,此去逢人休错举。 -
20.《雪中过伊南》 宋·李处权
低阴漠漠水漫漫,杨柳如丝不忍看。
见说山前风更恶,杏花无处避春寒。