-
1.《梅山弟家醉中》 宋·陈著
意行无定处,适口无夙嗜。
门外自风埃,山中有余地。
事事皆顺境,物物皆真味。
梅山今何人,而我亦同数。 -
2.《鸡犬》 宋·陆游
乡村年久竞农务,秋歛春耕恐失时。
我老元无夙兴事,嬾鸡啼晓恰相宜。 -
3.《雨无正》 先秦·佚名
浩浩昊天,不骏其德。
降丧饥馑,斩伐四国。
旻天疾威,弗虑弗图。
舍彼有罪,既伏其辜。 -
4.《谢从义参军自京还言危中书见问且讶无书因寄》 元·陈基
参军过我夷白庵,为言廊庙高岩岩。
故人谁为国柱石,临川先生危大参。
猥蒙问及且见讶,十载尺书无一缄。
忆昔相从客燕赵,削去崖岸无猜嫌。 -
5.《余夙抱烟霞之癖每怀匡庐天台诸名胜心期长往》 明·殷迈
身闲闭关晏坐,萧然一室无哗。
静桥数竿竹木,环居数亩桑麻。 -
6.《余夙抱烟霞之癖每怀匡庐天台诸名胜心期长往》 明·殷迈
但信有生似寄,始知无处非家。
往业难逃定数,妄想空自纷拿。 -
7.《赠无生祝发》 明·圆复
剃染酬初愿,皈依向大乘。
夙传人似玉,新纳戒如冰。
香钵分甘露,田衣挂紫藤。
从今翠微里,添个白云僧。 -
8.《夙兴》 宋·陆游
夙兴短蓬发,幽步豁烦襟。
翠碧停阑角,黧黄语柳阴。
书残频补缉,琴废细追寻。
未是全无事,犹堪养道心。 -
9.《夙兴》 宋·陆游
老眼无眠觉夜长,揽衣不复待窗光。
明星渐淡避初日,秋露已浓生晓凉。
出草幽花红紫杂,穿林啼鸟去来忙。
是中有趣君知否?喧寂年来已两忘。 -
10.《夙兴》 宋·陆游
青灯黄卷拥篝炉,残发垂蓬未暇梳。
略似诸生勤夜课,绝胜小吏迫晨趋。
鸡声喔喔寒犹力,月影离离淡欲无。
幽致满前君不领,枉因留滞叹头颅。 -
11.《寺居夙兴》 宋·陆游
闲居无一事,睡少自夙兴。
空庭翠雾合,高树红日升。
曳杖遶四廊,悄然不逢僧。
厨烟俄漠漠,鱼鼓亦登登。
晨粥香满堂,粱肉坐可憎。
匡山在何许?吾将买行縢。 -
12.《官舍夙兴》 宋·陆游
朝阳淡淡挂窗棂,桐叶无风忽自零。
不复扶头倾白堕,但知临目养黄宁。
新蔬带露来幽圃,修绠飞泉洒广庭。
一出文书又围绕,正应高卧尽颓龄。 -
13.《夙兴出谒》 宋·陆游
嗜酒狂无敌,居家嬾有余。
苦寒愁手版,美睡付肩舆。
觅句吟哦惯,逢人省识疏。
亦知归去好,无地著蜗庐。 -
14.《夙兴弄笔偶书》 宋·陆游
忧患熏心少睡眠,鸡号窗白一欣然。
道旁岁晚貂裘弊,灯下书成铁砚穿。
杜老惯听儿索饭,郑公何啻客无毡。
春风不解嫌贫病,尚拟花前醉放颠。 -
15.《夙兴待且旦二绝》 宋·杨万里
村里无铜漏,金鸡管杀更。
百声犹未晓,却等第三声。 -
16.《和外舅夙兴三首》 宋·黄庭坚
瓜蔓已除垄,苔痕犹上墙。
蓬蒿贪雨露,松竹见冰霜。
卷幔天垂斗,披衣日在房。
无诗叹不还,千古一潜郎。 -
17.《夙兴》 宋·周邦彦
曈曈海底日,赤辉射东方。
先驱敛群翳,微露不成霜。
早寤厌床第,起步东西厢。
引手视掌纹,黯黯未可祥。 -
18.《无衣一首招黄任道归》 宋·王令
岂曰无衣,不能素裳。
缝齐有锵,直韍以方。
岂曰无衣,不能素履。
絇以为戒,夙夜以无怠。 -
19.《夙兴》 宋·陈与义
美哉木枕与菅席,无耐当兴戴朝帻。
巷南巷北闻锻声,舍后舍前唯月色。
事国无功端未去,竹舆伊鸦犹昨日。
不见武林城里事,繁华梦觉生荆棘。 -
20.《景山无思二大师垂和鄙诗复依前韵奉答》 宋·强至
西北尘游倦,东南野兴深。
帐空惭鹤怨,山暝忆猨吟。
大士真交臂,连篇契夙心。
会须携蜡屐,云峤陟千寻。