-
181.《水龙吟·淡烟轻霭濛濛》 宋·赵长卿
淡烟轻霭濛濛,望中乍歇凝晴昼。
才惊一霎催花,还又随风过了。
清带梨梢,晕含桃脸,添春多少。
向海棠点点,香红染遍,分明是、胭脂透。 -
182.《金峨漱石亭》 宋·楼钥
溪声真是广长舌,历劫谈空声不绝。
不知来自何处山,一意倾东忘万折。
我欲漱石向水滨,无奈齿牙摇落频。
夜半寒声到客枕,只疑身是枕流人。 -
183.《又次韵二首》 宋·廖行之
几日春寒似禁烟,杜门浑欲任流年。
得钱相觅非难办,载酒来过定孰先。
无奈梅边虚胜践,遥怜柳外涨晴川。
佳时纵意须从事,莫笑幽人也化缘。 -
184.《村边以汤婆样惠示与诗俱来依元韵》 宋·郑清之
惠中秀外更清便,娅姹娇羞二八年。
无奈畏涂生衽席,宁教寒夜折冰绵。
遣来勣妪知君状,拟伴涪翁到晓天。
只恐砖花陶学士,风流未了续胶缘。 -
185.《杨柳枝》 宋·方岳
风日春寒怯上楼,楼头烟缕拂帘钩。
相看瘦尽浑无奈,一种风流各自愁。 -
186.《海棠落尽次谢司法韵》 宋·方岳
花前谁与东西玉,但遣能诗一夔足。
雨寒无奈雪飘零,酒醒却愁香陆续。
阿娇深贮黄金屋,阿环初出华清浴。
骑{僵左换鱼}安得谪仙人,宫袍夜醉金莲烛。 -
187.《闻角》 宋·方岳
残角吹霜月欲斜,天寒无奈客思家。
不知野竹沧江上,开到梅梢第几花。 -
188.《宿鹭》 宋·陈允平
西风历历起寒沙,皆立林宵雪一窠。
三十六陂烟水阔,夜深无奈月明多。 -
189.《晓寝喜成》 宋·张镃
人间一事最幽奇,病醉皆非半睡时。
经纸屏低心正惬,木绵衾暖足慵移。
蘧蘧蝶梦萦孤枕,呃呃鸡声过短篱。
无奈冲寒早朝客,不知疎拙是便宜。 -
190.《汪丞招饮问梅》 宋·赵汝鐩
把酒问梅开也未,巡檐搜见两三枝。
祗缘今岁寒差甚,故比常年花较迟。
折向纷华筵畔看,输池冷淡水边时。
含香嚼蕊清无奈,散入肝脾尽是诗。 -
191.《斋和居世赏编修韵》 明·李东阳
半夜开门雪满坡,清吟无奈玉人何。
人间路与红尘隔,天上春随翠辇过。
灵吹下时神语寂,琼楼高处晓寒多。
笙箫本是虞廷乐,不为秋风遣棹歌。 -
192.《得雪称贺马上得五十六字》 宋·杜范
昨夜同云犹未合,晓来一色变山河。
料应天上梅花早,吹落人间柳絮多。
酒兴处怜今老矣,诗肠无奈此情何。
银杯逐马天阶路,何似寒江伴钓蓑。 -
193.《九月一日稍佳演作五十六字终不及少陵牧之》 宋·方回
少陵哦后牧之□,□□篇章可谓过。
真是能专诗笔否,似应无奈菊花何。
雁来秋老江湖落,病感风寒涕唾多。
自古死生元有命,满斟且复醉颜酡。 -
194.《送胡子游学正》 宋·方回
俗徒纷云云,章甫殊不竞。
不竞何以故,无奈二氏横。
予曰实不然,请各言其行。
开辟古至今,儒道独也正。 -
195.《追和四绝》 宋·陆文圭
餔欼糟醉者多,独然无奈众人何。
寒窗细读离骚语,遗恨千年吉汨罗。 -
196.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
一树寒梅白玉条,傍岩隈石韵萧萧。
诗孱无奈陈桥月,月照清香太易消。 -
197.《寓龙峰遣兴》 宋·释绍嵩
可要栖身向薜萝,闲门空掩半庭莎。
天寒日暮游人少,花落僧禅覆地多。
六尺屏风遮宴坐,数椽月屋爱岩阿。
我今客气浑消尽,无奈千茎鬓雪何。 -
198.《吾年》 宋·释文珦
吾年未七十,颇觉惭昏耄。
旧事尽遗忘,独余山水好。
天寒附叶炎,尘埃满乌帽。
客至欲逢迎,无奈筋力耗。
君当恕衰翁,遮莫谓予傲。 -
199.《江山县旅夜》 宋·释文珦
江郎峰头云漠漠,江郎庙前风雨作。
路傍古寺不可栖,破屋残僧情味恶。
重寻野店度前林,夜寒无奈春衣薄。
惭愧主人能会意,地炉爇火深相慰。
何似山中梦觉时,纸被蒙头听松吹。 -
200.《七月十五日竞传有铁骑八百来屠宁海人惧罹仙》 宋·舒岳祥
年来避世羡渔郎,全载妻儿云水张。
隔苇鸣榔分细火,带苔收网晒斜阳。
一丝寒雨鲈腮紫,半箔归潮蟹斗黄。
欲逐鸱夷江海去,西风无奈稻花香。