-
161.《柬汪用夫》 明·郑作
我归岭峤云生履,君泛江天雪满船。
离思不堪还异地,乡愁无奈况残年。
海鸥笑客时能去,山鬼吹灯夜不眠。
一棹沙溪明月静,渔竿相把钓寒烟。 -
162.《谢人见和前篇二首》 宋·苏轼
已分酒杯欺浅懦,敢将诗律斗深严。
渔蓑句好应须画,柳絮才高不道盐。
败履尚存东郭足,飞花又舞谪仙檐。
书生事业真堪笑,忍冻孤吟笔退尖。 -
163.《谢人见和前篇二首》 宋·苏轼
九陌凄风战齿牙,银杯逐马带随车。
也知不作坚牢玉,无奈能开顷刻花。
得酒强欢愁底事,闭门高卧定谁家。
台前日暖君须爱,冰下寒鱼渐可叉。 -
164.《雪後寻梅偶得绝句十首》 宋·陆游
清霜夜夜奈寒何,赖是知心有素娥。
枉道疏枝不禁笑,主人欢意自无多。 -
165.《初离兴元》 宋·陆游
梦里何曾有去来,高城无奈角声哀。
连林秋叶吹初尽,满路寒泥蹋欲开。
笠泽决归犹小憩,锦城未到莫轻回。
炊菰斫脍明年事,却忆斯游亦壮哉! -
166.《闰九月九日登高有感》 宋·宋祁
隔霜云叶绕天愁,闰节重来续旧游。
赋客岂辞聊暇日,楚人无奈賸悲秋。
寒萸实老犹薰佩,晚菊香残不占瓯。
怅忆故园归信断,渚鸿川鲤两悠悠。 -
167.《守岁》 宋·宋祁
已觉新杓动,犹闻促漏馀。
夜寒穷腊尾,春色并年初。
事往成追计,身羁况索居。
明朝为寿酒,无奈故人疏。 -
168.《九月下旬有作二首》 宋·张耒
今辰九月末,秋物能几许。
翩翩风中叶,卷卷自飞舞。
余姿不复妍,日夜逐尘土。
寥寥空枝高,但有寒鸟聚。
天时不汝留,变化竟谁主。
今古无奈何,悲歌徒自苦。 -
169.《和李文伯暑时五首之扇》 宋·黄庭坚
团扇如明月,动摇微风兴。
屏去坐上热,袪逐盘中蝇。
有用何提挈,无心分爱憎。
炎炎虽可贵,弃置奈寒冰。 -
170.《秋怀 其九》 元·王冕
青松生崇冈,土浅松低徊。
顾兹岁寒质,岂匪梁栋材?无奈牛羊牧,鄙贱蒿与莱。
惟有溪上风,清声寄余哀。 -
171.《涂中》 宋·晁说之
十年未就归山计,一日翻为保障翁。
无奈征衣中散虱,可堪行道庶人风。
悠悠秦晋山河在,漠漠金张冢墓空。
回首江湖二三子,长亭寒梦亦匆匆。 -
172.《效古》 宋·王令
流沙不胜车,弱水不载舟。
谓言行子归,无苦事远游。
寄子素丝裳,闻子衣苦单。
失今不来还,岁冕将奈寒。 -
173.《秋夜望单飞雁诗》 南北朝·庾信
失群寒雁声可怜。
夜半单飞在月边。
无奈人心复有忆。
今暝将渠俱不眠。 -
174.《探春慢·衰草愁烟》 宋·姜夔
衰草愁烟,乱鸦送日,风沙回旋平野。
拂雪金鞭,欺寒茸帽,还记章台走马。
谁念飘零久,漫赢得、幽怀难写。
故人清沔相逢,小窗闲共情话。 -
175.《大圣乐·芳草如云》 宋·刘辰翁
芳草如云,飞红似雨,卖花声过。
况回首、洗马塍荒,更寒食、宫人斜闭,烟雨铜驼。
提壶卢何所得酒,泥滑滑、行不得也哥哥。
伤心处,斜阳巷陌,人唱西河。 -
176.《玉山草堂(蜀郡虞集隶颜,遂昌郑元祐为记)》 元·杨维桢
爱汝玉山草堂好,草堂最好是西枝。
浣花杜陵锦官里,载酒山简高阳池。
花间语燕春常在,竹里清樽晚更移。
无奈道人狂太甚,时□红袖写乌丝。 -
177.《又次韵》 宋·王珪
吟边莫放酒杯乾,玉树琼楼不奈寒。
授简谁当梁苑赋,泛舟聊作剡溪看。
但知盈尺占丰岁,岂为无氊笑冷官。
想得题诗呵冻砚,固应清兴人毫端。 -
178.《依韵和永叔戏书》 宋·王珪
良辰并与赏心难,偶对青樽且共欢。
梦忆江湖无奈远,吟牵月露不胜寒。
曲逢郢雪须歌尽,漏绕宫花几听残。
朝锁汉台空怅望,欲将春恨吒飞翰。 -
179.《即事五首》 宋·郑刚中
古寺孤云际,寒斋落叶中。
消愁惟是酒,无奈酒尊空。 -
180.《春雪呈通判叔》 宋·李洪
无奈春来节物催,东君更遣玉花开。
寒轻才湿新池草,势密重飘静院梅。
麦陇润滋丰饼饵,秫田膏泽足醪醅。
疲民尽说丰年瑞,独恨千山阻雁回。