-
121.《踏莎行》 宋·曾觌
翠幄成阴,谁家帘幕。
绮罗香拥处、觥筹错。
清和将近,□春寒更薄。
高歌看簌簌、梁尘落。
好景良辰,人生行乐。
金杯无奈是、苦相虐。
残红飞尽,袅垂杨轻弱。
来岁断不负、莺花约。 -
122.《点绛唇(冬)》 宋·朱淑真
风劲云浓,暮寒无奈侵罗幕。
髻鬟斜掠。
呵手梅妆薄。
少饮清欢,银烛花频落。
恁萧索。
春工已觉。
点破香梅萼。 -
123.《声声慢(岩桂)》 宋·姜特立
云迷越岫,枫冷吴江,天香忽到人寰。
满额涂黄,别更一种施丹。
天教素秋独步,笑同时、霜菊秋兰。
最好处,向水阶月地,把酒相看。 -
124.《声声慢(岩桂)》 宋·姜特立
云迷越岫,枫冷吴江,天香忽到人寰。
满额涂黄,别更一种施丹。
天教素秋独步,笑同时、霜菊秋兰。
最好处,向水阶月地,把酒相看。 -
125.《水龙吟(雨词)》 宋·赵长卿
淡烟轻霭__,望中乍歇凝晴昼。
才惊一霎催花,还又随风过了。
清带梨梢,晕含桃脸,添春多少。
向海棠点点,香红染遍,分明是、胭脂透。 -
126.《浣溪沙(春暮)》 宋·赵长卿
柳老抛绵春已深。
夹衣初试晓寒轻。
别离无奈此时情。
先自愁怀容易感,不堪闻底子规声。
西楼料得数回程。 -
127.《潇湘夜雨·灯词》 宋·赵长卿
斜点银釭,高擎莲炬,夜深不耐微风。
重重帘幕卷堂中。
香渐远、长烟袅穟,光不定、寒影摇红。
偏奇处、当庭月暗,吐焰为虹。 -
128.《南乡子》 宋·赵长卿
月转水晶盘。
楼上初闻一鼓残。
又是去年天气好,栏干。
风动梅梢玉斗寒。
无奈壮情阑。
对酒如何欲强欢。
谁道破愁须仗酒,君看。
酒到愁多破亦难。 -
129.《虞美人》 宋·陈三聘
飞琼晓压梅枝重。
酒面羊羔冻。
谁将缟带逐车翻。
明月秦楼昨夜、不胜寒。
何须卷起重帘幕。
愁怕春罗薄。
玉杯持劝醉厌厌。
无奈有人笼袖、出香尖。 -
130.《探春慢》 宋·姜夔
惟姊弟之爱,沔之父老儿女子,亦莫不予爱也。
丙午冬,千岩老人约予过苕霅,岁晚乘涛载雪而下。
顾念依依,殆不能去。
作此曲别郑次皋、辛克清、姚刚中诸君 -
131.《东风第一枝(壬戍立春日访梅溪,雨中同赋)》 宋·高观国
烧色回青,冰痕绽白,娇云先酿酥雨。
纵寒不压葭尘,应时已鞭黛土。
东君入夜,怕预恼、诗边心绪。
意转新,无奈吟魂,醉里已题春句。 -
132.《琐窗寒》 宋·方千里
燕子池塘,黄鹂院落,海棠庭户。
东君暗许,借与轻风柔雨。
奈春光困人正浓,画栏小立慵无语。
念冶游时节,融怡天气,异乡愁旅。 -
133.《满江红(丁巳中秋)》 宋·刘克庄
说与行云,且撋就、嫦娥今夕。
俄变见、金蛇能紫,玉蟾能白。
九万里风清黑眚,三千世界纯银色。
想天寒、桂老已吹香,堪攀摘。 -
134.《虞美人(红木樨次谢主簿)》 宋·赵以夫
素娥冷淡愁无奈。
小作施朱态。
霓裾霞珮下瑶台。
一朵绿云围绕、送春来。
玄霜捣尽丹砂就。
拼醉长生酒。
羡君幽壑狎流年。
把住西风长对、广寒仙。 -
135.《满江红(九日冶城楼)》 宋·方岳
且问黄花,陶令后、几番重九。
应解笑、秋崖人老,不堪诗酒。
宇宙一舟吾倦矣,山河两戒天知否。
倚西风、无奈剑花寒,虬龙吼。 -
136.《满江红(九日冶城楼)》 宋·方岳
且问黄花,陶令后、几番重九。
应解笑、秋崖人老,不堪诗酒。
宇宙一舟吾倦矣,山河两戒天知否。
倚西风、无奈剑花寒,虬龙吼。 -
137.《行香子(次韵元春兄)》 宋·陈著
吾辈么麽。
休叹蹉跎。
得闲时、且逐时过。
人间名利,都是浮华。
但退如进,失如得,少如多。
谁信生来,从发尖磨。
到如今、方见霜涯。
算天亦自,无奈吾何。
是饥能忍,寒能耐,老能歌。 -
138.《行香子(次韵元春兄)》 宋·陈著
吾辈么麽。
休叹蹉跎。
得闲时、且逐时过。
人间名利,都是浮华。
但退如进,失如得,少如多。
谁信生来,从发尖磨。
到如今、方见霜涯。
算天亦自,无奈吾何。
是饥能忍,寒能耐,老能歌。 -
139.《昼锦堂(北城韩园即事)》 宋·陈允平
上苑寒收,西塍雨歇,东风是处花柳。
步锦笼纱,依旧五陵台沼。
绣帘珠箔金翠袅,琐窗雕槛青红斗。
频回首。 -
140.《过秦楼》 宋·陈允平
倦听蛩砧,初抛纨扇,隔浦乱钟催晚。
湘蒲簟冷,楚竹帘稀,窗下乍闻裁翦。
倦柳梳烟,枯莲蘸水,芙蓉翠深红浅。
对半床灯,虚堂凄寂,近书思遍。