-
361.《送钱特卿赴职天台》 唐·方干
路入仙溪气象清,垂鞭树石罅中行。
雾昏不见西陵岸,风急先闻瀑布声。
山下县寮张乐送,海边津吏棹舟迎。
诗家弟子无多少,唯只于余别有情。 -
362.《春闺》 唐·罗邺
愁坐兰闺日过迟,卷帘巢燕羡双飞。
管弦楼上春应在,杨柳桥边人未归。
玉笛岂能留舞态,金河犹自浣戎衣。
梨花满院东风急,惆怅无言倚锦机。 -
363.《霅溪晚泊寄裴庶子》 唐·罗隐
溪风如扇雨如丝,闲步闲吟柳恽诗。
杯酒疏狂非曩日,野花狼藉似当时。
道穷谩有依刘感,才急应无借寇期。
满眼云山莫相笑,与君俱是受深知。 -
364.《早行遇雪》 唐·唐彦谦
下马天未明,风高雪何急。
须臾路欲迷,顷刻山尽白。
鸡犬寂无声,曙光射寒色。
荒村绝烟火,髯冻布袍湿。
王事不可缓,行行动凄恻。 -
365.《早行遇雪》 唐·唐彦谦
下马天未明,风高雪何急。
须臾路欲迷,顷刻山尽白。
鸡犬寂无声,曙光射寒色。
荒村绝烟火,髯冻布袍湿。
王事不可缓,行行动凄恻。 -
366.《送樊琯司业归朝》 唐·唐彦谦
近者苏司业,文雄道最光。
夫君居太学,妙誉继中行。
汲郡陵初发,汾阴箧久亡。
寂寥方倚席,容易忽升堂。 -
367.《红叶》 唐·唐彦谦
无处不飘扬,高楼临道旁。
素娥前夕月,青女夜来霜。
宿雨随时润,秋晴著物光。
幽怀长若此,病眼更相妨。 -
368.《摇落》 唐·郑谷
夜来摇落悲,桑枣半空枝。
故国无消息,流年有乱离。
霜秦闻雁早,烟渭认帆迟。
日暮寒鼙急,边军在雍岐。 -
369.《感事三十四韵(丁卯已后)》 唐·韩偓
紫殿承恩岁,金銮入直年。
人归三岛路,日过八花砖。
鸳鹭皆回席,皋夔亦慕膻。
庆霄舒羽翼,尘世有神仙。 -
370.《感事三十四韵(丁卯已后)》 唐·韩偓
紫殿承恩岁,金銮入直年。
人归三岛路,日过八花砖。
鸳鹭皆回席,皋夔亦慕膻。
庆霄舒羽翼,尘世有神仙。 -
371.《残花》 唐·韩偓
馀霞残雪几多在,蔫香冶态犹无穷。
黄昏月下惆怅白,清明雨后寥梢红。
树底草齐千片净,墙头风急数枝空。
西园此日伤心处,一曲高歌水向东。 -
372.《北齐二首》 唐·韩偓
任道骄奢必败亡,且将繁盛悦嫔嫱。
几千奁镜成楼柱,六十间云号殿廊。
后主猎回初按乐,胡姬酒醒更新妆。 -
373.《登鹳雀楼》 唐·吴融
鸟在林梢脚底看,夕阳无际戍烟残。
冻开河水奔浑急,雪洗条山错落寒。
始为一名抛故国,近因多难怕长安。
祖鞭掉折徒为尔,赢得云溪负钓竿。 -
374.《华清宫二首》 唐·吴融
四郊飞雪暗云端,唯此宫中落旋干。
绿树碧檐相掩映,无人知道外边寒。
长生秘殿倚青苍,拟敌金庭不死乡。
无奈逝川东去急,秦陵松柏满残阳。 -
375.《彭门用兵后经汴路三首》 唐·吴融
长亭一望一徘徊,千里关河百战来。
细柳旧营犹锁月,祁连新冢已封苔。
霜凋绿野愁无际,烧接黄云惨不开。 -
376.《汴上晚泊》 唐·吴融
亭上风犹急,桥边月已斜。
柳寒难吐絮,浪浊不成花。
岐路春三月,园林海一涯。
萧然正无寐,夜橹莫咿哑。 -
377.《赋雪十韵》 唐·吴融
雨冻轻轻下,风干淅淅吹。
喜胜花发处,惊似客来时。
河静胶行棹,岩空响折枝。
终无鹧鸪识,先有鶺鴒知。 -
378.《送友赴阙》 唐·吴融
故人归去指翔鸾,乐带离声可有欢。
驿路两行秋吹急,渭波千叠夕阳寒。
空郊已叹周禾熟,旧苑应寻汉火残。
遥羡从公无一事,探花先醉曲江干。 -
379.《和人有感》 唐·吴融
莫愁家住石城西,月坠星沈客到迷。
一院无人春寂寂,九原何处草萋萋。
香魂未散烟笼水,舞袖休翻柳拂堤。
兰棹一移风雨急,流莺千万莫长啼。 -
380.《叶落》 唐·吴融
红影飘来翠影微,一辞林表不知归。
伴愁无色烟犹在,替恨成啼露未晞。
若逐水流应万里,莫因风起便孤飞。
楚郊千树秋声急,日暮纷纷惹客衣。