-
381.《李周弹筝歌(淮南韦太尉席上赠)》 唐·吴融
古人云,丝不如竹,竹不如肉。
乃知此语未必然,李周弹筝听不足。
闻君七岁八岁时,五音六律皆生知。 -
382.《客路》 唐·吴仁璧
人寰急景如波委,客路浮云似盖轻。
回首故山天外碧,十年无计却归耕。 -
383.《投李大夫》 唐·杜荀鹤
自小僻于诗,篇篇恨不奇。
苦吟无暇日,华发有多时。
进取门难见,升沈命未知。
秋风夜来急,还恐到京迟。 -
384.《投李大夫》 唐·杜荀鹤
自小僻于诗,篇篇恨不奇。
苦吟无暇日,华发有多时。
进取门难见,升沈命未知。
秋风夜来急,还恐到京迟。 -
385.《题仇处士郊居(处士弃官卜居)》 唐·杜荀鹤
江南景簇此林亭,手板蓝裾自可轻。
洞里客来无俗话,郭中人到有公情。
闲敲岩果呼猿接,时钓溪鱼引鹤争。
笑我有诗三百首,马蹄红日急于名。 -
386.《题所居村舍》 唐·杜荀鹤
家随兵尽屋空存,税额宁容减一分。
衣食旋营犹可过,赋输长急不堪闻。
蚕无夏织桑充寨,田废春耕犊劳军。
如此数州谁会得,杀民将尽更邀勋。 -
387.《吹笙引》 唐·王毂
娲皇遗音寄玉笙,双成传得何凄清。
丹穴娇雏七十只,一时飞上秋天鸣。
水泉迸泻急相续,一束宫商裂寒玉。
旖旎香风绕指生,千声妙尽神仙曲。
曲终满席悄无语,巫山冷碧愁云雨。 -
388.《赠戍兵》 唐·韦庄
汉皇无事暂游汾,底事狐狸啸作群。
夜指碧天占晋分,晓磨孤剑望秦云。
红旌不卷风长急,画角闲吹日又曛。
止竟有征须有战,洛阳何用久屯军。 -
389.《闺月》 唐·韦庄
明月照前除,烟华蕙兰湿。
清风行处来,白露寒蝉急。
美人情易伤,暗上红楼立。
欲言无处言,但向姮娥泣。 -
390.《闺月》 唐·韦庄
明月照前除,烟华蕙兰湿。
清风行处来,白露寒蝉急。
美人情易伤,暗上红楼立。
欲言无处言,但向姮娥泣。 -
391.《御沟水》 唐·王贞白
一带御沟水,绿槐相荫清。
此中涵帝泽,无处濯尘缨。
鸟道来虽险,龙池到自平。
朝宗本心切,愿向急流倾。 -
392.《丛苇》 唐·张蠙
丛丛寒水边,曾折打鱼船。
忽与亭台近,翻嫌岛屿偏。
花明无月夜,声急正秋天。
遥忆巴陵渡,残阳一望烟。 -
393.《送卢尚书赴灵武》 唐·张蠙
西北正传烽候急,灵州共喜信臣居。
从军尽是清才去,属郡无非大将除。
新地进图移汉界,古城遗碣见蕃书。
山川不异江湖景,宾馆常闻食有鱼。 -
394.《柳》 唐·翁承赞
斜拂中桥远映楼,翠光骀荡晓烟收。
洛阳才子多情思,横把金鞭约马头。
高出营门远出墙,朱阑门闭绿成行。
将军宴罢东风急,闲衬旌旗簇画堂。 -
395.《送林宽下第东归》 唐·黄滔
为君惆怅惜离京,年少无人有屈名。
积雪未开移发日,鸣蝉初急说来程。
楚天去路过飞雁,灞岸归尘触锁城。
又得新诗几章别,烟村竹径海涛声。 -
396.《经安州感故郑郎中二首》 唐·黄滔
云梦江头见故城,人间四十载垂名。
马蹄践处东风急,鸡舌销时北阙惊。
岳客出来寻古剑,野猿相聚叫孤茔。 -
397.《八月十五夜》 唐·殷文圭
万里无云镜九州,最团圆夜是中秋。
满衣冰彩拂不落,遍地水光凝欲流。
华岳影寒清露掌,海门风急白潮头。
因君照我丹心事,减得愁人一夕愁。 -
398.《江外除夜》 唐·曹松
千门庭燎照楼台,总为年光急急催。
半夜腊因风卷去,五更春被角吹来。
宁无好鸟思花发,应有游鱼待冻开。
不是多岐渐平稳,谁能呼酒祝昭回。 -
399.《咏手二首》 唐·赵光远
妆成皓腕洗凝脂,背接红巾掬水时。
薄雾袖中拈玉斝,斜阳屏上撚青丝。
唤人急拍临前槛,摘杏高揎近曲池。 -
400.《王泽岭遭洪水》 唐·孔德绍
地籁风声急,天津云色愁。
悠然万顷满,俄尔百川浮。
还似金堤溢,翻如碧海流。
惊涛遥起鹭,回岸不分牛。
徒知怀赵景,终是倦阳侯。
木梗诚无托,芦灰岂暇求。
思得乘槎便,萧然河汉游。