-
21.《在浔阳非所寄内》 唐·李白
闻难知恸哭,行啼入府中。
多君同蔡琰,流泪请曹公。
知登吴章岭,昔与死无分。
崎岖行石道,外折入青云。
相见若悲叹,哀声那可闻。 -
22.《往富平伤怀》 唐·韦应物
晨起凌严霜,恸哭临素帷。
驾言百里途,恻怆复何为。
昨者仕公府,属城常载驰。
出门无所忧,返室亦熙熙。 -
23.《送樊二十三侍御赴汉中判官》 唐·杜甫
威弧不能弦,自尔无宁岁。
川谷血横流,豺狼沸相噬。
天子从北来,长驱振凋敝。
顿兵岐梁下,却跨沙漠裔。 -
24.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
25.《阆州东楼筵,奉送十一舅往青城县,得昏字》 唐·杜甫
曾城有高楼,制古丹雘存。
迢迢百馀尺,豁达开四门。
虽有车马客,而无人世喧。
游目俯大江,列筵慰别魂。 -
26.《别蔡十四著作》 唐·杜甫
贾生恸哭后,寥落无其人。
安知蔡夫子,高义迈等伦。
献书谒皇帝,志已清风尘。
流涕洒丹极,万乘为酸辛。 -
27.《阆州东楼筵,奉送十一舅往青城县,得昏字》 唐·杜甫
曾城有高楼,制古丹雘存。
迢迢百馀尺,豁达开四门。
虽有车马客,而无人世喧。
游目俯大江,列筵慰别魂。 -
28.《别蔡十四著作》 唐·杜甫
贾生恸哭后,寥落无其人。
安知蔡夫子,高义迈等伦。
献书谒皇帝,志已清风尘。
流涕洒丹极,万乘为酸辛。 -
29.《哭台州郑司户苏少监》 唐·杜甫
故旧谁怜我,平生郑与苏。
存亡不重见,丧乱独前途。
豪俊何人在,文章扫地无。
羁游万里阔,凶问一年俱。 -
30.《汉阴吊崔员外坟》 唐·戎昱
远别望有归,叶落望春晖。
所痛泉路人,一去无还期。
荒坟遗汉阴,坟树啼子规。
存没抱冤滞,孤魂意何依。
岂无骨肉亲,岂无深相知。
曝露不复问,高名亦何为。
相携恸君罢,春日空迟迟。 -
31.《汉阴吊崔员外坟》 唐·戎昱
远别望有归,叶落望春晖。
所痛泉路人,一去无还期。
荒坟遗汉阴,坟树啼子规。
存没抱冤滞,孤魂意何依。
岂无骨肉亲,岂无深相知。
曝露不复问,高名亦何为。
相携恸君罢,春日空迟迟。 -
32.《哭韩淮端公兼上崔中丞》 唐·刘商
坚贞与和璧,利用归干将。
金玉徒自宝,高贤无比方。
挺生岩松姿,孤直凌雪霜。
亭亭结清阴,不竞桃李芳。 -
33.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
34.《令狐仆射与余投分素深纵山川阻修…附于旧编之末》 唐·刘禹锡
前日寝门恸,至今悲有馀。
已嗟万化尽,方见八行书。
满纸传相忆,裁诗怨索居。
危弦音有绝,哀玉韵犹虚。 -
35.《乱离》 唐·孟郊
天下无义剑,中原多疮痍。
哀哀陆大夫,正直神反欺。
子路已成血,嵇康今尚嗤。
为君每一恸,如剑在四肢。 -
36.《酬乐天江楼夜吟稹诗,因成三十韵(次用本韵)》 唐·元稹
忽见君新句,君吟我旧篇。
见当巴徼外,吟在楚江前。
思鄙宁通律,声清遂扣玄。
三都时觉重,一顾世称妍。 -
37.《连昌宫词》 唐·元稹
连昌宫中满宫竹,岁久无人森似束。
又有墙头千叶桃,风动落花红蔌蔌。
宫边老翁为余泣,小年进食曾因入。
上皇正在望仙楼,太真同凭阑干立。 -
38.《和微之诗二十三首·和晨兴因报问龟儿》 唐·白居易
冬旦寒惨澹,云日无晶辉。
当此岁暮感,见君晨兴诗。
君诗亦多苦,苦在兄远离。
我苦不在远,缠绵肝与脾。 -
39.《开成大行皇帝挽歌词四首,奉敕撰进》 唐·白居易
御宇恢皇化,传家叶至公。
华夷臣妾内,尧舜弟兄中。
制度移民俗,文章变国风。
开成与贞观,实录事多同。 -
40.《寓兴》 唐·鲍溶
念来若望神,追往如话梦。
梦神不无迹,谁使烦心用。
鲁圣虚泣麟,楚狂浪歌凤。
那言阮家子,更作穷途恸。