-
121.《抒怀上孙侍讲学士》 宋·宋祁
仆本寒乡士,始愿托田陇。
偶与亨会并,遂竊空名宠。
黌胄信清闲,文书无倥偬。
牵丝玷外举,挟册陪春诵。 -
122.《寓陈杂诗十首》 宋·张耒
开门无客来,永日不冠履。
客至我老懒,投刺辄复去。
端成两相忘,因得百无虑。
故人在旁郡,书信不能屡。 -
123.《哲宗皇帝挽词四首》 宋·张耒
端拱循尧道,无为十六年。
偏师擒颉利,上将勒燕然。
梦损周王寿,丹催黄帝仙。
凄凉旧载笔,恸哭抱残编。 -
124.《宁子》 宋·张耒
宁子阳愚饱谙事,贾生恸哭漫多愁。
无言天道何须问,毕竟人间春复秋。 -
125.《都下喜见八叔父》 宋·黄庭坚
一别七冬夏,几书通置邮。
冥鸿难借问,江鲤多沈浮。
心因梦想去,迹为山川留。
叔趋丹凤阙,身向卧龙洲。 -
126.《晨起裴吴二直讲过门云凤阁韩舍人物故作五》 宋·梅尧臣
算数曾无据,仁人亦莫闻。
很愚多至老,兰桂苦先焚。
不竟千秋恨,还如万里分。
临风一号恸,易散日边云。 -
127.《姑苏杂咏 天平山》 明·高启
入山旭光迎,出山月明送。
十里松杉风,吹醒尘土梦。
兹山凡几到,题字遍岩洞。
阳崖树冬荣,阴谷泉下冻。 -
128.《恨契诗》 宋·晁说之
坎壈愚无计,恸哭老无泪。
居处近何适,隐遁远何暨。
爰来未尝恨,始恨金石契。
何朝熔而泥,亦暮泐以滓。 -
129.《夜听雨》 宋·晁说之
岐汴无烦和协使,秦云送我入梁园。
残灯半夜梦回雨,心事谁来恸哭论。 -
130.《官醖》 宋·王禹偁
为郡得官醖,月给盈三斛。
地僻少使车,时清罕留狱。
老大复迁谪,吾怀颇幽独。
婵娟楼上月,烂漫池边菊。 -
131.《有伤》 宋·王禹偁
壁上时牌催昼夜,案头朝报见存亡。
悬车又丧司空相,延阁新薨贾侍郎。
陶铸官资经化笔,品题名姓在文场。
繐帷一恸无由得,徒酒春风泪数行。 -
132.《还扬州许书记家集》 宋·王禹偁
君不见近代诗家流,胡为蹇滞多穷愁。
孟郊憔悴死逆旅,浪仙斥逐长江头。
张生漂泊冬瓜堰,徒云轻薄万户侯。
浩然无成鹿门去,李洞恸哭昭陵休。 -
133.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
134.《季父习静哀诗四首》 宋·刘克庄
习静先生子刘子,新阡即此是标题。
便无华表翔双鹤,不有生刍藉只鸡。
在昔陶潜书处士,从它孟德揭征西。
原头一恸关伦纪,始信彭殇未易齐。 -
135.《哭章泉二首》 宋·刘克庄
自有箪瓢乐,那须璧锦迎。
后凋仁者寿,独往圣之清。
古之称千驷,今犹重两生。
吾衰久无泪,一恸为耆英。 -
136.《挽方武成二首》 宋·刘克庄
颇有翁标致,唐衣折角巾。
虽疑头小锐,极爱腹精神。
阔矣云霄志,悲哉露电身。
世间无妙质,一恸惜斯人。 -
137.《哭诗六章》 宋·王令
朝歌忧思多,暮歌无奈何。
偶叹气亦绝,未恸血先沱。
泪落入口少,不如出眼多。
安得常病躯,不为瘠且瘥。 -
138.《罗主簿妻朱氏挽词二首》 宋·周必大
素幕帷堂日,青乌甫竁时。
薤凝朝露冷,树动晚风悲。
七十年无憾,平生壶有仪。
孝哉难与谷,犹恸蓼莪诗。 -
139.《挽孙谦伯二首》 宋·洪咨夔
日月无多子,乡邦失两贤。
直为吾党恸,不作世情怜。
握手春风醉,论心夜雨眠。
耳言犹历历,何忍表君阡。 -
140.《高竹八首》 宋·邵雍
高竹已可爱,况在垂杨下。
幽人无轩冕,得此自可诧。
枉尺既不能,括囊又何谢。
贾生若知此,恸哭亦自罢。