-
1.《修真观李道士年老贫饿无所依忽缢死因为诗以》 宋·梅尧臣
唐室王子後,黄冠事隐沦。
餐霞不满腹,披云不蔽身。
八十不能死,缢以头上巾。
始慕老庄术,终厌道德贫。
营营求长生,反困甑中尘。 -
2.《夜过半村李商叟谓不可无所赋为作唐律二首》 宋·赵蕃
旧竹茶山宅,新松南涧坟。
閒风与识面,老我及夫君。
瘦马政长路,哀鳼仍莫云。
虽然当努力,亡奈复离群。 -
3.《夜过半村李商叟谓不可无所赋为作唐律二首》 宋·赵蕃
访子林间宅,系余溪上船。
还成一夕语,宛似五年前。
白发惊新梦,青灯读近编。
黎明又当别,相对欲忘眠。 -
4.《待罪书馆无所自郊客有以尸素为谑者因成答咏》 宋·宋庠
本愧虚名类斗箕,更堪华阁玷缨緌。
海边不觉飞凫少,天外宁知吓鼠饥。
倦客风霜嗟右席,故巢烟雨老南枝。
新年定有澄清劾,归守东冈固未迟。 -
5.《假宿总持寺从僧如应借读高僧诗法钦所编无为》 宋·赵蕃
携衾林下寺,借读碧云间。
窗迥月资白,林疏风起悲。
生平故耽此,坐久觉忘疲。
造请非吾事,幽期不在兹。 -
6.《以王通一所画小舟横截春江图为韩无咎寿》 宋·章甫
江上春风花满树,春水才平旧痕处。
何人笑傲一扁舟,横截千波万波去。
王郎有句藏毫端,写出生绡半幅间。
明窗供我时展玩,仿佛罗带萦烟鬟。
缄题请寿黄华使,如公福禄川方至。
吾君愿治正思贤,舟楫期公济大川。