-
1.《括苍胡经仲以经术授吾乡子弟》 宋·吴芾
穷冬万木冻欲折,独有松篁抱高节。
贫交无可效殷勤,持此与君聊赠别。 -
2.《初憩河阳郡斋三首》 宋·宋庠
河洛周郊会,风烟晋部邻。
人传种花县,地记躍鱼津。
梨枣知秋晚,桑麻验俗淳。
惟忧三载课,无术效臣恂。 -
3.《西都官属咸备尹政得以仰成暇日池圃便同尘外》 宋·宋庠
谁谓留都剧,翻同小隐年。
沐头休吏日,闭阁读书天。
竹町能依沼,山楼解纳烟。
瘿床閒拥肿,茅栋自连蜷。 -
4.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
5.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
6.《酬永乐刘秘校四洞诗》 宋·司马光
贫居苦湫隘,无术逃炎曦。
穿地作幽室,颇与朱夏宜。
宽者容一席,狭者分三支。
芳草植中唐,嘉卉周四垂。 -
7.《再和》 宋·王之望
年将六秩诸衰具,漏尽钟鸣行不住。
一身许国铢两轻,万里携家斗升赴。
五羊大夫习劳苦,三鱣先生嗟晚暮。
分为一世数奇人,踏遍九州多半路。 -
8.《初夏喜事》 宋·陆游
箕颍元非争夺场,潇湘自古水云乡。
采茶歌里春光老,煮茧香中夏景长。
歛版早知游宦恶,署门晚悟世情常。
茹芝却粒虽无术,散发犹当效楚狂。 -
9.《九效·医国》 宋·葛立方
破纽绝路兮民不支,不了兰世故兮举世无医。
病在腠兮废汤熨,未至血脉兮施针石。
布指於位兮息至不知,阴阳倒置兮寒凉逆施。
内实兮饵之桂附,中乾兮反投消以蠹。
天生卢扁兮授术上池,跻民寿兮至期颐。 -
10.《刘致中惠瓜》 宋·刘子翚
炎熇气如焚,块坐惟兀兀。
刘侯惠甘瓜,胸资助次泻渤。
丰肤素浪浮,翠理霜刀刜。
因思少年时,窥园步清樾。