-
1.《清平乐(妓诉状立厅下)》 宋·王灼
坠红飘絮。
收拾春归去。
长恨春归无觅处。
心事顾谁分付。
卢家小苑回塘。
于飞多少鸳鸯。
纵使东墙隔断,莫愁应念王昌。 -
2.《挽吕东莱先生》 宋·陈孔硕
语绝香奁坏,人非铁馨存。
罢官空数日,挟策与谁论。
丈室尘埃乱,层城草木昏。
寸心无诉处,号绝向令原。 -
3.《山园杂咏》 宋·陆游
桃花烂熳杏花稀,春色撩人不忍违。
俗客年来真扫迹,清樽日暮独忘归。
鱼行池面红云散,鹊起枝头绛雪飞。
莫道颠狂无诉处,卧看香篆掩斋扉。 -
4.《阻风泊黄浦》 宋·杨万里
回顾山阳北,前瞻宝应东。
又逢翻手雨,更著打头风。
不了行程债,从来赋命穷。
客愁无诉处,摇指尽船篷。 -
5.《诉衷情近·雨晴气爽》 宋·柳永
雨睛气爽,伫立江楼望处。
澄明远水生光,重叠暮山耸翠。
遥认断桥幽径,隐隐渔村,向晚孤烟起。
残阳里。 -
6.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
7.《卜算子·兰》 宋·曹组
松竹翠萝寒,迟日江山暮。
幽径无人独自芳,此恨凭谁诉。
似共梅花语。
尚有寻芳侣。
着意闻时不肯香,香在无心处。 -
8.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
9.《青玉案·丝丝香篆浓于雾》 清·高鹗
丝丝香篆浓于雾,织就绿阴红雨。
乳燕飞来傍莲幕,杨花欲雪,梨云如梦,又是清明暮。
屏山遮断相思路,子规啼到无声处。
鳞瞑羽迷谁与诉。
好段东风,好轮明月,尽教封侯误。 -
10.《玉楼春·燕雕梁画栋原无数》 清·宋徵舆
燕雕梁画栋原无数,不问主人随意住。
红襟惹尽百花香,翠尾扫开三月雨。
半年别我归何处?相见如将离恨诉。
海棠枝上立多时,飞向小桥西畔去。 -
11.《诉衷情近·雨晴气爽》 宋·柳永
雨晴气爽,伫立江楼望处。
澄明远水生光,重叠暮山耸翠
。
遥认断桥幽径,隐隐渔 -
12.《诉衷情》 唐·顾夐
香灭帘垂春漏永,整鸳衾。
罗带重,双凤,缕黄金。
窗外月光临,沉沉。
断肠无处寻,负春心。 -
13.《阴山道-疾贪虏也》 唐·白居易
阴山道,阴山道,纥逻敦肥水泉好。
每至戎人送马时,道旁千里无纤草。
草尽泉枯马病羸,飞龙但印骨与皮。 -
14.《垂丝钓》 宋·杨无咎
燕将旧侣。
呢喃终日相语。
似惜别离情,知几许。
谁与度。 -
15.《诉衷情》 宋·张抡
闲中一叶小渔舟。
无线也无钩。
□□□云深处,适性自遨游。
波渺渺,兴悠悠。
意休休。
一船明月,一棹清风,换了封侯。 -
16.《诉衷情(癸未团司归舟中作)》 宋·丘崈
东风罨岸进船难。
酒醒篆香残。
不堪客里无绪,那更晚来寒。
思往事,耿无眠。
掩屏山。
夜深人静,何处一声,月子弯弯。 -
17.《烛影摇红(嘲王槐城独赏无月)》 宋·刘辰翁
老子婆娑,那回也上南楼去。
素娥有恨隐云屏,元是娇痴故。
鸾扇徘徊未许。
耿多情、为谁堪诉。 -
18.《诉衷情(章贡别怀)》 宋·严仁
一声水调解兰舟。
人间无此愁。
无情江水东流去,与我泪争流。
人已远,更回头。
苦凝眸。
断魂何处,梅花岸曲,小小红楼。 -
19.《贺新郎(感怀)》 宋·李南金
流落今如许。
我亦三生杜牧,为秋娘著句。
先自多愁多感慨,更值江南春暮。
君看取、落花飞絮。 -
20.《诉衷情·逍遥无系乐清闲》 元·侯善渊
逍遥无系乐清闲。
信步且随缘。
人来问归何处,遥指曲江边。
杨柳岸,半笼烟。
乍晴天。
潇潇清夜,悄悄无人,月满空船。