-
141.《刘相公中书江山画障》 唐·岑参
相府征墨妙,挥毫天地穷。
始知丹青笔,能夺造化功。
潇湘在帘间,庐壑横座中。
忽疑凤凰池,暗与江海通。 -
142.《涟上题樊氏水亭》 唐·高适
涟上非所趣,偶为世务牵。
经时驻归棹,日夕对平川。
莫论行子愁,且得主人贤。
亭上酒初熟,厨中鱼每鲜。 -
143.《奉先刘少府新画山水障歌》 唐·杜甫
堂上不合生枫树,怪底江山起烟雾。
闻君扫却赤县图,乘兴遣画沧洲趣。
画师亦无数,好手不可遇。 -
144.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
145.《雨》 唐·杜甫
山雨不作泥,江云薄为雾。
晴飞半岭鹤,风乱平沙树。
明灭洲景微,隐见岩姿露。
拘闷出门游,旷绝经目趣。 -
146.《重过何氏五首》 唐·杜甫
问讯东桥竹,将军有报书。
倒衣还命驾,高枕乃吾庐。
花妥莺捎蝶,溪喧獭趁鱼。
重来休沐地,真作野人居。 -
147.《罢章陵令山居过中峰道者二首》 唐·钱起
宁辞园令秩,不改渊明调。
解印无与言,见山始一笑。
幽人还绝境,谁道苦奔峭。
随云剩渡溪,出门更垂钓。 -
148.《登覆釜山遇道人二首》 唐·钱起
晨策趣无涯,名山深转秀。
三休变覆景,万转迷宇宙。
攀崖到天窗,入洞穷玉溜。
侧径蹲怪石,飞萝掷惊狖。 -
149.《归义寺题震上人壁(寺即神尧皇帝读书之所)》 唐·钱起
入谷逢雨花,香绿引幽步。
招提饶泉石,万转同一趣。
向背森碧峰,浅深罗古树。
尧皇未登极,此地曾隐雾。 -
150.《江陵晦日陪诸官泛舟》 唐·钱起
节物堪为乐,江湖有主人。
舟行深更好,山趣久弥新。
尊酒平生意,烟花异国春。
城南无夜月,长袖莫留宾。 -
151.《陪考功王员外城东池亭宴》 唐·钱起
无双锦帐郎,绝境有林塘。
鹤静疏群羽,蓬开失众芳。
晴山看不厌,流水趣何长。
日晚催归骑,钟声下夕阳。 -
152.《与永乐诸公夜泛黄河作》 唐·阎防
烟深载酒入,但觉暮川虚。
映水见山火,鸣榔闻夜渔。
爱兹山水趣,忽与人世疏。
无暇然官烛,中流有望舒。 -
153.《登云中》 唐·元季川
灌田东山下,取乐在尔休。
清兴相引行,日日三四周。
白鸥与我心,不厌此中游。
穷览颇有适,不极趣无幽。
憀然歌采薇,曲尽心悠悠。 -
154.《怀素上人草书歌》 唐·任华
吾尝好奇,古来草圣无不知。
岂不知右军与献之,虽有壮丽之骨,恨无狂逸之姿。
中间张长史, -
155.《晚次荆江》 唐·戎昱
孤舟大江水,水涉无昏曙。
雨暗迷津时,云生望乡处。
渔翁闲自乐,樵客纷多虑。
秋色湖上山,归心日边树。
徒称竹箭美,未得枫林趣。
向夕垂钓还,吾从落潮去。 -
156.《晚次荆江》 唐·戎昱
孤舟大江水,水涉无昏曙。
雨暗迷津时,云生望乡处。
渔翁闲自乐,樵客纷多虑。
秋色湖上山,归心日边树。
徒称竹箭美,未得枫林趣。
向夕垂钓还,吾从落潮去。 -
157.《送王翁信及第归江东旧隐(作方干诗,送友及第归浙东)》 唐·戴叔伦
南行无俗侣,秋雁与寒云。
野趣自多惬,名香日总闻。
吴山中路断,浙水半江分。
此地登临惯,含情一送君。 -
158.《祗役江西路上以诗代书寄内》 唐·权德舆
辛苦事行役,风波倦晨暮。
摇摇结遐心,靡靡即长路。
别来如昨日,每见缺蟾兔。
潮信催客帆,春光变江树。 -
159.《送惠师(愈在连州与释景常、元惠游·惠师即元惠也)》 唐·韩愈
惠师浮屠者,乃是不羁人。
十五爱山水,超然谢朋亲。
脱冠剪头发,飞步遗踪尘。
发迹入四明,梯空上秋旻. -
160.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。