-
1.《野兴》 宋·陆游
莽莽宽野间,悠悠旷达身。
气从林下吐,言向醉中真。
社栎元当寿,江鸥岂易驯。
兴来无远近,随处岸纶巾。 -
2.《野兴》 宋·陆游
来日无多去日遒,朱颜那肯为人留。
檐声点滴无时雨,野气苍茫极目秋。
朝出钓鱼来北渚,夜耕驱犊上西畴。
此心所要常无媿,寂寞衡门死即休。 -
3.《野兴》 宋·陆游
寓馆无常地,轻装不宿谋。
迷途问耕叟,过渡上渔舟。
野饭香炊玉,村醪滑泻油。
还家亦无事,随处送悠悠。 -
4.《野兴》 宋·陆游
早见高皇宇宙新,耄年犹作太平民。
虚名仅可欺横目,戆论曾经犯逆鳞。
原野暮云低欲雨,陂湖秋水浩无津。
萧条生计君无笑,一钵藜羹敌八珍。 -
5.《次韵卢申之正字野兴》 宋·戴复古
芋圃蔬畦接井湄,茅檐四面槿篱围。
门前尽日无人过,牛渡横塘野鸭飞。 -
6.《野兴》 宋·陆游
扫尽红麈闭是非,舍傍好在旧苔矶。
壶中春色松肪酒,江上秋风槲叶衣。
一片共知云偶出,千年谁识鹤重归?勿言野外无供给,雪後连山药草肥。 -
7.《戏作野兴》 宋·陆游
有酒皆堪醉,无山不可庐。
遂初成近赋,孤愤悔前书。
湘寺分经帙,庐山寄药鉏。
江头霜叶满,诗兴属骑驴。 -
8.《湖村野兴》 宋·陆游
十里疏钟到野堂,五更残月伴清霜。
已知无奈姮娥冷,瘦损梅花更断肠。 -
9.《湖上遣兴》 宋·吴芾
閒来湖上觅清凉,竹杖芒鞋野兴长。
青嶂回环如洞府,绿波澄澈似沧浪。
枝头落絮随风急,水面浮鱼逐饵忙。
自笑衰翁无个事,悠然身世两相忘。 -
10.《送野塘王经历三十韵》 宋·何梦桂
切变浩无极,俯仰长吁嘻。
人情恩与雠,相值每不期。
邯郸至受兵,何与鲁酒醨。
弄丸本我心,乃解两家围。