-
21.《晚秋野兴》 宋·陆游
彻底无能彻骨贫,自怜虚作六朝民。
学因病废捐长日,志与年衰媿古人。
露湿乱萤飞暗庑,霜清饥雀噪空囷。
一生眼境常如此,草赋凭谁问大钧? -
22.《初夏野兴》 宋·陆游
得意烟霞不讳穷,一庵聊寄寂寥中。
山从树杪参差见,水过花阴曲折通。
闲倚胡床溯新月,时停团扇受微风。
元知梦境无真实,不待邯郸觉後空。 -
23.《初夏野兴》 宋·陆游
披衣清晓倚阑干,龟屋裁成二寸冠。
盆桧雨余抽嫩绿,研池风过起微澜。
爱书自笑心常在,去死悬知日尚宽。
回视前修似无媿,不教一字入长安。 -
24.《将之天长题新亭壁二首》 宋·张耒
新亭登眺解征鞍,飞鸟悠扬云意闲。
谁谓尘埃无野兴,故乘风雨看秋山。 -
25.《景山无思二大师垂和鄙诗复依前韵奉答》 宋·强至
西北尘游倦,东南野兴深。
帐空惭鹤怨,山暝忆猨吟。
大士真交臂,连篇契夙心。
会须携蜡屐,云峤陟千寻。 -
26.《后池春水初满》 宋·宋庠
水从云表济祠来,春冻初消旧堰开。
岸侧浅黄先映柳,石边新绿便成苔。
就深整顿吴歈桨,因曲安排洛禊杯。
莫道使君无野兴,把竿常到月中回。 -
27.《木兰花·乙卯吴兴寒食》 宋·张先
龙头舴艋吴儿竞。
笋柱秋千游女并。
芳洲拾翠暮忘归,秀野踏青来不定。
行云去后遥山暝。
已放笙歌池院静。
中庭月色正清明,无数杨花过无影。 -
28.《村行》 宋·王禹偁
马穿山径菊初黄,信马悠悠野兴长。
万壑有声含晚籁,数峰无语立斜阳。
棠梨叶落胭脂色,荞麦花开白雪香。
何事吟余忽惆怅,村桥原树似吾乡。 -
29.《送孟东野序》 唐·韩愈
大凡物不得其平则鸣:草木之无声,风挠之鸣。
水之无声,风荡之鸣。
其跃也,或激之;其趋也,或梗之;其沸也,或炙之。
金石之无声,或击之鸣。 -
30.《绝句漫兴九首》 唐·杜甫
隔户杨柳弱袅袅,恰似十五女儿腰。
谓谁朝来不作意,狂风挽断最长条。
手种桃李非无主,野老墙低还似家。
恰似春风相欺得,夜来吹折数枝花。 -
31.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
32.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
33.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
34.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
35.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
36.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
37.《次韵胡温升玉甫西野》 宋·许月卿
偶为西湖万山出,三省兴中歌西勿。
中庸公子惠新诗,句里韩筋犹柳骨。
文章感慨须和平,能泣鬼神风雨惊。
和声似鸣国家盛,送东野序序文鸣。 -
38.《余避地千金圩屡游殳史两山酒酣兴发赋诗一首》 明·贝琼
神人夜割蓬莱股,苍然尚作青狮舞。
殳基得道此飞腾,烟火千家自成坞。
前年盗起官军下,存者如星才四五。
我来欲置读书床,出入未愁穿猛虎。 -
39.《入秋游山赋诗略无阙日戏作五字七首识之以野》 宋·陆游
束发初学诗,妄意薄风雅。
中年困忧患,聊欲希屈贾。
宁知竟卤莽,所得才土苴;入海殊未深,珠玑不盈把。
老来似少进,遇兴颇倾泻;犹能起後生,黄河吞钜野! -
40.《自富池江入兴国军港留三日归回舟捷甚摭实写》 宋·董嗣杲
互此未入郡,入郡由别港。
不意好奇人,黄堂争说项。
说项非所私,况无适时资。
驱驰靡所惮,重苦登览悲。