-
141.《春日杂兴》 宋·王同祖
轻寒漠漠雨霏霏,春院人闲半掩扉。
风力不知多几许,出门只见杏花飞。 -
142.《丁酉元日》 宋·陈深
夜中不成寐,卧觉风剡剡。
残寒卖馀勇,飞雪独万惨。
黎明卷新霁,旭日光晻晱。
穷阴得阳和,春气已先感。 -
143.《渔家傲·落日崇台寒力悄》 元·许有壬
落日崇台寒力悄。
登临恰似寻安道。
有竹何人能径造。
吾不诮。
相逢要遂掀髯笑。
双桧凌空龙夭矫。
有知定讶人枯槁。
珍重岁寒冰雪操。
君自宝。
老夫但和渔家傲。 -
144.《渔家傲·落日崇台寒力悄》 元·许有壬
落日崇台寒力悄。
登临恰似寻安道。
有竹何人能径造。
吾不诮。
相逢要遂掀髯笑。
双桧凌空龙夭矫。
有知定讶人枯槁。
珍重岁寒冰雪操。
君自宝。
老夫但和渔家傲。 -
145.《今日歌》 明·文嘉
今日复今日,今日何其少。
今日又不为,此事何时了。
人生百年几今日,今日不为真可惜。
若言姑待明朝至,明朝又有明朝事。
为君聊赋今日诗,努力请从今日始。 -
146.《结缡三周纪念日书此以寄燕郎》 近代·赵淑贞
三春景色最堪珍,转眼黄梅争效颦。
叹彼天公如有意,故将牛女隔恨津。
千里遥隔魂飞苦,三载相思梦亦贫。
日将努力磨岁月,为郎抛得几多春。 -
147.《南阳春日十首》 宋·陈舜俞
客宦逢春病眼开,紫荆花下也徘徊。
谩劳人力书千卷,聊寄天真酒一杯。
明代本期无弃物,孤臣何敢自论才。
且欣腐鼠同乌喙,不怕丹山有凤猜。 -
148.《春日田园杂兴十首》 宋·陈舜道
春来非是爱吟诗,诗是田园尽兴时。
蓐食出门天欲曙,荷钥归路月相随。
踏青漫有心情在,耕绿宁甘骨力疲。
个段工夫偿不足,春来非是爱吟诗。 -
149.《春日田园杂兴》 宋·方德麟
绕畦晴绿弄潺湲,倚仗东风欲黯然。
往梦更谁怜秀麦,间愁空自吒啼鹃。
梨钥相种地力尽,花柳无私春色偏。
白发老农独健在,一蓑牛背听鸣泉。 -
150.《庚寅人日雨夕大雷电激而成雹阳专而阴不胜寒》 宋·方逢振
龙马交战相长雄,一胜一负互始终。
二气协击威力穷,凝冰迸出焦火中。
跳丸飞砲怒打空,一夜白尽千头峰。 -
151.《春日》 宋·何耕
万里桥边水,朝宗去入吴。
衮衣新历数,神算旧规模。
四澥从心正,诸公著力无。
际天东望眼,淼淼但平芜。 -
152.《春日田园杂兴二首》 宋·何鸣凤
东风转瞩又东阜,久赋将芜力未薅。
古木阴深巢燕弱,荒陂水浅怒蛙豪。
儿废方拟半栽秫,身隐尚嫌全种桃。
何许蕨薇君欲来,饥眠堪义华山高。 -
153.《春日杂书》 宋·林之奇
昨日为雨备,今晨天乃风。
障风谨自保,通夕雪迷空。
备一常失计,尽备力不供。
因之置不为,拱手受祸凶。
当为不可让,任彼万变攻。
筑室如金石,何劳计春冬。
此道简且安,古来家国同。 -
154.《春日七首》 宋·吕祖谦
春波无力未胜鸥,夹岸山光翠欲流。
若使画成惊顾陆,更教吟出压曹刘。 -
155.《春日晚望》 宋·孟大武
屋角风微烟雾霏,柳丝无力杏花肥。
朦胧数点斜阳裹,应是呢喃燕子归。 -
156.《每日念佛忏悔发愿文》 宋·释遵式
我今称念阿弥陀,真实功德佛名号。
惟愿慈悲垂摄受,证知忏悔及所愿。
我昔所造诸恶业,皆由无始贪嗔痴。
从身□意之所生,一切我今皆忏悔。 -
157.《开炉日赋》 宋·宋庆之
筋力已非旧,逢寒亦自怜。
风霜在檐外,妻子语灯前。
纸被添新絮,茶瓯煮细泉。
虽云方寸地,春意一陶然。 -
158.《以日者命状寄王龟龄》 宋·唐文若
试把流年子细看,休将蠖屈比鹏抟。
君家大有回天力,不为区区作好官。 -
159.《成都遨乐诗二十一首·二日出城》 宋·田况
初岁二之日,言出东城闉。
缇骑隘重乳,淤车坌行尘。
原野信滋腴,景物争光新。
青畴隐遥壩,弱柳垂芳津。 -
160.《冬日同白玉蟾联句》 宋·王枞
凿冰添砚水,燃干发梅花。
踏破霜苔迳,烧红雪树槎。
闭门风愈怒,送客日将斜。
寒甚酒无力,闲多道有芽。
楮衾眠不暖,苇壁破难遮。
他日瑶台上,流传仙子家。