-
161.《冬日杂兴》 宋·王偘
泽国风饕霜力紧,黄落凋残碧成锦。
最怜柿叶与枫林,平园物色正潇凛。
造化不翕何所张,独怪廷朝漏融景。
天理真机默玩心,悟取灵根发深省。 -
162.《春日田园杂兴》 宋·徐端甫
晓出东郊跨蹇驴,弄晴微雨润如酥。
犬依桑下鸟犍卧,鸠杂花间黄鸟呼。
杨柳嫩摇风气力,稻秧新著雨工夫。
农家滋味谁右得,饱饫豚蹄酒一盂。 -
163.《癸丑十月二日上天竺寺祈晴》 宋·徐清叟
金泥滑滑溅雕鞍,虔走珍祠谒宰官。
积雨水添湖面阔,久阴云护岭头寒。
妨收是处田家苦,开霁何时后土乾。
现出日光须佛力,少令忧国雨心宽。 -
164.《腊日偶书》 宋·赵立夫
近日斗侵寅,南天雪不成。
梅梢动生意,禽鸟弄春声。
鬓逐年华换,身资药力轻。
听传吴蜀事,对酒不能倾。 -
165.《腊月十八日呈子京》 宋·郑侠
岁去如奔马,残日十有三。
侄为当嫁女,甥是未婚男。
丛然猥俗并,殊非力所堪。
嗟予本支离,尘事素不能。 -
166.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
167.《南村约庵雨中过访喜新街成饮平胃散酒是日谈》 明·顾清
白云本是青云侣,今雨依然旧雨人。
舆力竞夸新路稳,酒奴还说近方醇。
纷粉且置人间事,皦皦谁全物外身。
毕竟浮生几纟两屐,欲将泰华等游尘。 -
168.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
169.《余为郎七载自被谴命忽尔逾年五日郡斋北望依》 明·皇甫涍
极目漳河畔,云霞千里平。
伤兹为谪宦,频夜梦华京。
犬马淮阳病,江湖魏阙情。
虽微子公力,犹自忆承明。
¤ -
170.《九日西庄怀弟》 明·蓝仁
衰年无力远登临,短杖扶持叩竹扃。
雨过林间双涧碧,云消天际一峰青。
黄花寂寞憎诗瘦,白发凄凉畏酒醒。
心把茱萸思骨肉,雁声孤起夕阳汀。 -
171.《成化戊戌十二月十六日与吴原博史明古张子静》 明·李应祯
大惟补天功,猩砭肌用。
廉利并攒剑,兀隉侧倚瓮。
在悬太师击,攻玉诗人讽。
栖禅余百年,问僧仅三众。
竹幽补堂坳,树古嵌坳缝。
登顿足力疲,眺望眼界空史。 -
172.《白牛为日本纯上人赋》 明·蒲庵禅师
耕云不住海门东,牧向《楞伽》小朵峰。
露地已忘调伏力,雪山谁识去来踪。
放归祗树随羊鹿,种就昙花伴象龙。
一色天阑头角别,水晶池沼玉芙蓉。 -
173.《九日登高翠微亭分韵得满字》 明·陶安
山川甚雄丽,积雨为磨浣。
天开秋气清,游娱共萧散。
石径接巉岩,兴到行不懒。
微霜护新晴,杲日送余暖。 -
174.《续催送日鼓谣(邓侍郎崖山作催送日鼓谣文丞》 明·汪德钧
冬冬晨鼓催,目注东方白。
日华欲动月无辉,杀气冲天云血色。
坎坎暮鼓击,日没崦嵫黑。
朔风吹海毒波翻,旄头错落光芒出。 -
175.《续催日鼓谣》 明·吴斌
胡为乎六龙?斜飞于若木之金天,复沈沦于西溟澒洞之重
渊。
日车摧颓势将堕,但闻惊天伐鼓,砰轰喧阗。
恨无鲁阳所挥之神戈,又无羲和所执之神鞭。 -
176.《秋日书梵经藏佛腹》 明·杨宛
碧瓦云楸映半塘,静从秋色到修篁。
聊存心力于经卷,不负闲身住草堂。
微雨暗飘毫素润,轻风徐动墨池香。
书成却恨无人识,故向真空密处藏。 -
177.《子由生日》 宋·苏轼
上天不难知,好恶与我一。
方其未定间,人力破阴骘。
少忍待其定,报应真可必。
季氏生而仁,观过见其实。 -
178.《和子由除日见寄》 宋·苏轼
薄官驱我西,远别不容惜。
方愁后会远,未暇忧岁夕。
强欢虽有酒,冷酌不成席。
秦烹惟羊羹,陇馔有熊腊。 -
179.《九日次定国韵》 宋·苏轼
朝菌无晦朔,蟪蛄疑春秋。
南柯已一世,我眠未转头。
仙人视吾曹,何异蜂蚁稠。
不知蛮触氏,自有两国忧。 -
180.《王仲至侍郎见惠稚栝种之礼曹北垣下今百余日》 宋·苏轼
翠栝东南美,近生神岳阴。
惜哉不可致,霜根络云岑。
仙风振高标,香实陨平林。
偶随樗栎生,不为樵牧侵。