-
1.《龙井》 宋·释文珦
崖井涵虚碧,心尘望即空。
遥通沧海脉,近出白云峰。
旱夕翻为雨,饥年屡变丰。
小鱼才似叶,谁识是真龙。 -
2.《秋夕》 唐·邵谒
万里凭梦归,骨肉皆在眼。
觉来益惆怅,不信长安远。
人人但为农,我独常逢旱。
恶命如漏卮,滴滴添不满。
天末雁来时,一叫一肠断。 -
3.《乙丑除夕追往愤五百字》 明·李梦阳
忆昔蕤宾初,皇疾辍临仗。
维日白气亘,黑风复排踢。
俄传天柱折,忽若慈母丧。
帝本尧舜姿,末履转清伉。 -
4.《壬午除夕四首》 明·曹学佺
闽海谁云易作霖,雾霜三日但阴阴。
笑把屠苏问童稚,何渠水旱不经心? -
5.《岁久旱喜雨》 宋·薛靖
东南苦亢阳,吴越重罹厄。
流徙罄村墟,入夏地尚赤。
讵无沟中人,矧乃急往役。
赖兹天心慈,弗终閟膏泽。 -
6.《便民仓是县漕米入江处时方忧旱》 明·王一鸣
修竹回斜径,高蝉噪夕阳。
数行迁客泪,一洒便民仓。
剜肉知何补,劳心或自伤。
骄雷蟠赤日,念尔稼登场。 -
7.《雨夕》 宋·陆游
岁旱连夏秋,客袂厌尘土。
欣然成一笑,爱此清夜雨。
瓦檠堕灯烬,铜碗起香缕。
心清病良已,境寂句欲吐。
东溪久枯涸,想像素蛟舞。
分喜到沟池,游鱼命俦侣。 -
8.《七夕》 宋·王禹偁
去年七月七,直庐闲独坐。
西日下紫微,东窗晖青琐。
露柳蜩忽鸣,风帘燕频过。
寂寂红药階,槿花开一朵。 -
9.《余杭久旱赵悦道入境之夕四郊雨足二首》 宋·曾巩
连章天上乞身闲,笑入吴船拥节还。
一夜风雷驱旱魃,始知霖雨出人间。 -
10.《是夕雨大作复呈潘提举》 宋·赵蕃
云行方陆离,月出重蔽亏。
旋听隐其响,已见沛然驰。
信有谁能御,那云鼓再衰。
天瓢快倾泻,旱魃勇鞭笞。