-
1.《论语·时习章》 宋·陈普
学专复性习为功,千五百年初发蒙。
悦乐已深加不愠,此身与道始流通。 -
2.《论语十则》 先秦·佚名
子曰:“学而时习之,不亦说乎?有朋自远方来,不亦乐乎?人不知而不愠,不亦君子乎?”(《学而》)曾子曰:“吾日三省吾身:为人谋而不忠乎?与朋友交而不信乎?传不习乎?”(《学而》)子曰:“温故而知新,可以为师矣。
”(《为政》)子曰:“学而不思则罔,思而不学则殆。
”(《为政》)子曰:“由,诲女知之乎!知之为知之,不知为不知,是知也。
”(《为政》)子曰:“见贤思齐焉,见不贤而内自省也。 -
3.《论语十二章》 先秦·佚名
子曰:“学而时习之,不亦说乎?有朋自远方来,不亦乐乎?人不知而不愠,不亦君子乎?”《学而》曾子曰:“吾日三省吾身:为人谋而不忠乎?与朋友交而不信乎?传不习乎?”《学而》子曰:“吾十有五而志于学,三十而立,四十而不惑,五十而知天命,六十而耳顺,七十而从心所欲,不逾矩。
”《为政》子曰:“温故而知新,可以为师矣。
”《为政》子曰:“学而不思则罔,思而不学则殆。
”《为政》子曰:“贤哉,回也!一箪食,一瓢饮,在陋巷,人不堪其忧,回也不改其乐。 -
4.《孔子世家赞》 两汉·司马迁
太史公曰:《诗》有之:“高山仰止,景行行止。
”虽不能至,然心乡往之。
余读孔氏书,想见其为人。
适鲁,观仲尼庙堂车服礼器,诸生以时习礼其家,余祗回留之不能去云。 -
5.《作塞上射猎行》 宋·李廌
塞云委地如泼墨,恶风吹沙变黄黑。
紫髯将军柳叶甲,银騣护阑白玉勒。
铁林子弟八九千,饮马渡桥过河北。
沙漠黓地古战场,寸草不生地皮赤。 -
6.《题陈君肯堂》 宋·陈宓
昔人创业无穷思,张大由来在子孙。
轮奂已成张老室,驷轩行看汉于门。
诗书古训时时习,才能友家风世存。
闻道董帷勤课子,不妨游息有名园。 -
7.《题安子承读易堂》 宋·曾丰
卦辞爻辞易之注,孔子读之悟其故。
彖辞象辞易之疏,孔子作之志其悟。
悬知孔子大悟时,太虚中不挂一丝。
与易为一自不知,奚以卦辞爻辞为。 -
8.《风流子》 宋·葛立方
细草芳南苑,东风里、赢得一身闲。
见花朵绣田,柳丝络岸,沼冰方泮,山雪初残。
又还是,陇头春信动,梅蕊入征鞍。
月里暗香,水边疏影,淡妆宜瘦,玉骨禁寒。 -
9.《赠笔工柳之庠》 宋·王之道
我昔丞历阳,好笔得柳生。
维时习治久,群盗方纵横。
生售数毛颖,一一简择精。
作字可人意,为我供笔耕。 -
10.《送宣宗禹保宁事掌书记》 宋·楼钥
宣之为姓世所稀,暇日试为君家推。
宋之宣公舍与夷,子孙相承此为基。
或云出自鲁宣伯,元和姓纂言则非。
西京功臣虎与义,侯封累世皆宗枝。 -
11.《小学识愧》 宋·陈著
工夫靠里方为学,时习奚分幼壮年。
何幸席閒提掇紧,最明新处是陈篇。 -
12.《次韵姜邦杰见访留赠三诗》 宋·张镃
何曾一事扰中扃,醉便投床林亦清。
书卷犹嫌旧时习,未能熟处放教生。 -
13.《赋杨知县道夫四知堂》 宋·释宝昙
万家即吾庐,一室诚吾身。
空明古肺腑,壁立真天人。
心语驷奔轶,风行牛斗嗔。
吾今亦忘我,何者为一尘。 -
14.《晦日重宴高氏林亭(见《岁时杂咏》)》 唐·陈子昂
公子好追随,爱客不知疲。
象筵开玉馔,翠羽饰金卮。
此时高宴所,讵减习家池。
循涯倦短翮,何处俪长离。 -
15.《上崔相百忧章(时在浔阳狱)》 唐·李白
共公赫怒,天维中摧。
鲲鲸喷荡,扬涛起雷。
鱼龙陷人,成此祸胎。 -
16.《此日足可惜赠张籍(愈时在徐籍往谒之辞去作是诗以送)》 唐·韩愈
此日足可惜,此酒不足尝。
舍酒去相语,共分一日光。
念昔未知子,孟君自南方。
自矜有所得,言子有文章。 -
17.《送李翱习之》 唐·孟郊
习之势翩翩,东南去遥遥。
赠君双履足,一为上皋桥。
皋桥路逶迤,碧水清风飘。
新秋折藕花,应对吴语娇。 -
18.《开元观闲居,酬吴士矩侍御三十韵(十八时作)》 唐·元稹
静习狂心尽,幽居道气添。
神编启黄简,秘箓捧朱签。
烂熳烟霞驻,优游岁序淹。
登坛拥旄节,趋殿礼胡髯。 -
19.《江边四十韵(此后并江陵时作)》 唐·元稹
官借江边宅,天生地势坳。
欹危饶坏构,迢递接长郊。
怪鵩频栖息,跳蛙颇混淆。
总无篱缴绕,尤怕虎咆哮。 -
20.《有小白马乘驭多时奉使东行至稠桑驿溘然而毙…题二十韵》 唐·白居易
能骤复能驰,翩翩白马儿。
毛寒一团雪,鬃薄万条丝。
皂盖春行日,骊驹晓从时。
双旌前独步,五马内偏骑。