-
141.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
142.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
143.《山居雨霁即事》 唐·长孙佐辅
结茅苍岭下,自与喧卑隔。
况值雷雨晴,郊原转岑寂。
出门看反照,绕屋残溜滴。
古路绝人行,荒陂响蝼蝈。 -
144.《山居雨霁即事》 唐·长孙佐辅
结茅苍岭下,自与喧卑隔。
况值雷雨晴,郊原转岑寂。
出门看反照,绕屋残溜滴。
古路绝人行,荒陂响蝼蝈。 -
145.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
146.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。 -
147.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
148.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
149.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
150.《咏史八首》 魏晋·左思
弱冠弄柔翰,卓荦观群书。
著论准过秦,作赋拟子虚。
边城苦鸣镝,羽檄飞京都。
虽非甲胄士,畴昔览穰苴。 -
151.《蓦山溪(百花洲席上次韵司录董庠)》 宋·叶梦得
一年春事,常恨风和雨。
趁取未残时,醉花前、春应相许。
山公倒载,日暮习池回,问东风,春知否,莫道空归去。
满城歌吹,也似春和豫。 -
152.《南乡子(用韵赋杨花)》 宋·王之道
春霁柳花垂。
娇软轻狂不待吹。
圆欲成球还复碎,谁为。
习习和风即旧知。
深院日长时。
乱扑珠帘入坐飞。
试问荻芽生也未,偏宜。
出网河豚美更肥。 -
153.《水龙吟(木樨)》 宋·杨无咎
智琼娇额涂黄,为谁种作秋风蕊。
寒香半露,绿帏深护,犹闻十里。
山麝生脐,水沈削蜡,一时羞避。
向钱塘江上,中秋月下,有人暗寻遗子。 -
154.《柘枝舞》 宋·史浩
竹,闲六律以皆调;D86A亻末兜离,贺四夷之率伏。
请翻妙舞,来奉多欢。
鼓吹连催,柘枝入队。
念了,后行吹引子半段入场,连吹柘枝令,分作五方舞。 -
155.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
156.《蓦山溪(容州病起作)》 宋·高登
黄茅时节,病恼南来客。
瘦得不胜衣,试腰围、都无一搦。
东篱兴在,手种菊方黄,摘晚艳,泛新篘,谁道乾坤窄。
百年役役,乐事真难得。 -
157.《青玉案》 宋·黄公度
之。
及泉幕任满,始以故事召赴行在,公虽知非当路意,而迫于君命,不敢俟驾,故寓意此词。
道过分水岭,复题诗云:“谁知不作多时别。
”又题崇安驿诗云:“睡美生习晓色催。 -
158.《临江仙》 宋·程大昌
夹路传呼杳杳,垂腰印绶累累。
万般荣贵出丹枝。
遥知心乐处,椿畔桂当时。
酒到芳春偏弄色,轻黄泛滟鹅儿。
大为行乐使堪书。
醉来花下卧,便是习家池。 -
159.《浣溪沙(梦山未释然,再作)》 宋·张孝祥
一片西飞一片东。
高情已逐落花空。
旧欢休问几时重。
结习正如刀舐蜜,扫除须著絮因风。
请君持此问庞公。 -
160.《疏影·苔枝缀玉》 宋·姜夔
辛亥之冬,余载雪诣石湖。
止既月,授简索句,且征新声,作此两曲,石湖把玩不已,使二妓肆习之,音节谐婉,乃名之曰《暗香》、《疏影》。
苔枝缀玉,有翠禽小小,枝上同宿。
客里相逢,篱角黄昏,无言自倚修竹。