-
61.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
62.《弘农公以硕德伟材屈于诬枉左官…谨献诗五十韵以毕微志》 唐·柳宗元
知命儒为贵,时中圣所臧。
处心齐宠辱,遇物任行藏。
关识新安地,封传临晋乡。
挺生推豹蔚,遐步仰龙骧。 -
63.《送国子令狐博士赴兴元觐省》 唐·刘禹锡
相门才子高阳族,学省清资五品官。
谏院过时荣棣萼,谢庭归去踏芝兰。
山中花带烟岚晚,栈底江涵雪水寒。
伯仲到家人尽贺,柳营莲府递相欢。 -
64.《酬乐天见寄》 唐·刘禹锡
元君后辈先零落,崔相同年不少留。
华屋坐来能几日,夜台归去便千秋。
背时犹自居三品,得老终须卜一丘。
若使吾徒还早达,亦应箫鼓入松楸。 -
65.《酬乐天见寄》 唐·刘禹锡
元君后辈先零落,崔相同年不少留。
华屋坐来能几日,夜台归去便千秋。
背时犹自居三品,得老终须卜一丘。
若使吾徒还早达,亦应箫鼓入松楸。 -
66.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
67.《奉报翰林张舍人见遗之诗》 唐·孟郊
百虫笑秋律,清削月夜闻。
晓棱视听微,风剪叶已纷。
君子鉴大雅,老人非俊群。
收拾古所弃,俯仰补空文。 -
68.《读经》 唐·孟郊
垂老抱佛脚,教妻读黄经。
经黄名小品,一纸千明星。
曾读大般若,细感肸蚃听。
当时把斋中,方寸抱万灵。 -
69.《读经》 唐·孟郊
垂老抱佛脚,教妻读黄经。
经黄名小品,一纸千明星。
曾读大般若,细感肸蚃听。
当时把斋中,方寸抱万灵。 -
70.《书异》 唐·元稹
孟冬初寒月,渚泽蒲尚青。
飘萧北风起,皓雪纷满庭。
行过冬至后,冻闭万物零。
奔浑驰暴雨,骤鼓轰雷霆。 -
71.《寄同病者》 唐·白居易
三十生二毛,早衰为沉疴。
四十官七品,拙宦非由他。
年颜日枯槁,时命日蹉跎。
岂独我如此,圣贤无奈何。 -
72.《王夫子》 唐·白居易
王夫子,送君为一尉,东南三千五百里。
道途虽远位虽卑,月俸犹堪活妻子。
男儿口读古人书,束带敛手来从事。 -
73.《偶作二首》 唐·白居易
扰扰贪生人,几何不夭阏。
遑遑爱名人,几何能贵达。
伊余信多幸,拖紫垂白发。
身为三品官,年已五十八。 -
74.《初丧崔儿报微之晦叔》 唐·白居易
书报微之晦叔知,欲题崔字泪先垂。
世间此恨偏敦我,天下何人不哭儿。
蝉老悲鸣抛蜕后,龙眠惊觉失珠时。
文章十帙官三品,身后传谁庇荫谁。 -
75.《再授宾客分司》 唐·白居易
优稳四皓官,清崇三品列。
伊予再尘忝,内愧非才哲。
俸钱七八万,给受无虚月。
分命在东司,又不劳朝谒。 -
76.《残春咏怀,赠杨慕巢侍郎》 唐·白居易
位逾三品日,年过六旬时。
不道官班下,其如筋力衰。
犹怜好风景,转重旧亲知。
少壮难重得,欢娱且强为。 -
77.《寄献北都留守裴令公》 唐·白居易
天上中台正,人间一品高。
休明值尧舜,勋业过萧曹。
始擅文三捷,终兼武六韬。
动人名赫赫,忧国意忉忉。 -
78.《官俸初罢,亲故见忧,以诗谕之》 唐·白居易
七年为少傅,品高俸不薄。
乘轩已多惭,况是一病鹤。
又及悬车岁,筋力转衰弱。
岂以贫是忧,尚为名所缚。 -
79.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
80.《春雪》 唐·焦郁
散漫天涯色,乘春四望平。
不分残照影,何处断鸿声。
缭绕先经塞,霏微近过城。
因风低未敛,带雨重还轻。