-
1.《三友堂》 宋·释智愚
清客苍官会此君,岁寒不减旧精神。
有时品字论交态,各有丰标远袭人。 -
2.《品松》 唐·孟郊
追悲谢灵运,不得殊常封。
纵然孔与颜,亦莫及此松。
此松天格高,耸异千万重。
抓拏巨灵手,擘裂少室峰。 -
3.《品松》 唐·孟郊
追悲谢灵运,不得殊常封。
纵然孔与颜,亦莫及此松。
此松天格高,耸异千万重。
抓拏巨灵手,擘裂少室峰。 -
4.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
5.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
6.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
7.《西掖早秋直夜书意(自此后中书舍人时作)》 唐·白居易
凉风起禁掖,新月生宫沼。
夜半秋暗来,万年枝袅袅。
炎凉递时节,钟鼓交昏晓。
遇圣惜年衰,报恩愁力小。 -
8.《和思黯居守独饮偶醉见示六韵时梦得和篇先成…美之》 唐·白居易
宫漏滴渐阑,城乌啼复歇。
此时若不醉,争奈千门月。
主人中夜起,妓烛前罗列。
歌袂默收声,舞鬟低赴节。 -
9.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
10.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
11.《诗品二十四则·纤秾》 唐·司空图
采采流水,蓬蓬远春。
窈窕深谷,时见美人。
碧桃满树,风日水滨。
柳阴路曲,流莺比邻。
乘之愈往,识之愈真。
如将不尽,与古为新。 -
12.《诗品二十四则·沈著》 唐·司空图
绿杉野屋,落日气清。
脱巾独步,时闻鸟声。
鸿雁不来,之子远行。
所思不远,若为平生。
海风碧云,夜渚月明。
如有佳语,大河前横。 -
13.《诗品二十四则·含蓄》 唐·司空图
不著一字,尽得风流。
语不涉难,已不堪忧。
是有真宰,与之沈浮。
如渌满酒,花时返秋。
悠悠空尘,忽忽海沤。
浅深聚散,万取一收。 -
14.《诗品二十四则·缜密》 唐·司空图
是有真迹,如不可知。
意象欲生,造化已奇。
水流花开,清露未晞。
要路愈远,幽行为迟。
语不欲犯,思不欲痴。
犹春于绿,明月雪时。 -
15.《诗品二十四则·疏野》 唐·司空图
惟性所宅,真取弗羁。
拾物自富,与率为期。
筑屋松下,脱帽看诗。
但知旦暮,不辨何时。
倘然适意,岂必有为。
若其天放,如是得之。 -
16.《诗品二十四则·委曲》 唐·司空图
登彼太行,翠绕羊肠。
杳霭流玉,悠悠花香。
力之于时,声之于羌。
似往已回,如幽匪藏。
水理漩洑,鹏风翱翔。
道不自器,与之圆方。 -
17.《投时相十韵》 唐·郑谷
何以保孤危,操修自不知。
众中常杜口,梦里亦吟诗。
失计辞山早,非才得仕迟。
薄冰安可履,暗室岂能欺。 -
18.《品令(送黔守曹伯达供备)》 宋·黄庭坚
败叶霜天晓。
渐鼓吹、催行棹。
栽成桃李未开,便解银章最报。
去取麒麟图画,要及年少。
劝公醉倒。
别语怎向醒时道。
楚山千里暮云,正锁离人情抱。
记取江州司马,坐中最老。 -
19.《品令(二之二)》 宋·秦观
掉又惧。
天然个品格。
于中压一。
帘儿下时把鞋儿踢。
语低低、笑咭咭。
每每秦楼相见,见了无限怜惜。
人前强不欲相沾识。
把不定、脸儿赤。 -
20.《品令》 宋·曾纡
纹漪涨绿。
疏霭连孤鹜。
一年春事,柳飞轻絮,笋添新竹。
寂寞幽花,独殿小园嫩绿。
登临未足。
怅游子、归期促。
他年清梦千里,犹到城阴溪曲。
应有凌波,时为故人凝目。