-
61.《和兵部郑侍郎省中四松诗》 唐·陶雍
右相历兵署,四松皆手栽。
劚时惊鹤去,移处带云来。
根倍双桐植,花分八桂开。
生成造化力,长作栋梁材。 -
62.《题凤翔西郭新亭》 唐·姚合
西郭尘埃外,新亭制度奇。
地形当要处,人力是闲时。
结构方殊绝,高低更合宜。
栋梁清俸买,松竹远山移。 -
63.《题朱秀城南亭子》 唐·章孝标
朱家亭子象悬匏,阶莹青莎栋剪茆。
瘿挂眼开欺鸲鹆,花缘网结妒螵蛸。
有时风月输三虎,无壁琴书属四郊。
土木欲知精洁处,社天归燕怯安巢。 -
64.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
65.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
66.《飞云亭》 唐·朱景玄
上结孤圆顶,飞轩出泰清。
有时迷处所,梁栋晓云生。 -
67.《及第后上主司王起》 唐·姚鹄
三年竭力向春闱,塞断浮华众路岐。
盛选栋梁非昔日,平均雨露及明时。
登龙旧美无邪径,折桂新荣尽直枝。
莫道只陪金马贵,相期更在凤凰池。 -
68.《道林寺》 唐·崔珏
临湘之滨麓之隅,西有松寺东岸无。
松风千里摆不断,竹泉泻入于僧厨。
宏梁大栋何足贵,山寺难有山泉俱。 -
69.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
70.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
71.《送程尊师之晋陵》 唐·罗隐
栋间云出认行轩,郊外阴阴夏木繁。
高道乍为张翰侣,使君兼是世龙孙。
溪含句曲清连底,酒贳馀杭渌满樽。
莫见时危便乘兴,人来何处不桃源。 -
72.《亭台》 唐·秦韬玉
雕楹累栋架崔嵬,院宇生烟次第开。
为向西窗添月色,岂辞南海取花栽。
意将画地成幽沼,势拟驱山近小台。
清境渐深官转重,春时长是别人来。 -
73.《句》 唐·王贞白
太阳虽不照,梁栋每重阴。
(廊下井,以下《吟窗杂录》)
白发未逢媒,对景且裴回。
(丑妇) -
74.《灵溪老松歌》 唐·卢士衡
灵溪古观坛西角,千尺鳞皴栋梁朴。
横出一枝戛楼阁,直上一枝扫寥廓。
白石苍苔拥根脚,月明风撼寒光落。 -
75.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
76.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
77.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
78.《哭灵一上人》 唐·贯休
一公何不在,空有远公名。
共说岑山路,今时不可行。
旧房松更老,新塔草初生。
经论传缁侣,文章遍墨卿。
禅林枝干折,法宇栋梁倾。
谁俊修僧史,应知传已成。 -
79.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
80.《松》 唐·卢士衡
云外千寻好性灵,伴杉陪柏事孤贞。
招呼暑气终无分,应和凉风别有声。
细雨洒时花旋落,道人食处叶重生。
如逢郢匠垂搜采,为栋为梁力不轻。