-
101.《古宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
102.《句》 唐·李德裕
检经求绿字,凭酒借红颜。
君不见秋山寂历风飙歇,半夜青崖吐明月。
寒光乍出松筱间,万籁萧萧从此发。
忽闻歌管吟朔风, -
103.《判春》 唐·李商隐
一桃复一李,井上占年芳。
笑处如临镜,窥时不隐墙。
敢言西子短,谁觉宓妃长。
珠玉终相类,同名作夜光。 -
104.《柳枝五首》 唐·李商隐
花房与蜜脾,蜂雄蛱蝶雌。
同时不同类,那复更相思。
本是丁香树,春条结始生。
玉作弹棋局,中心亦不平。 -
105.《哭遂州萧侍郎二十四韵(萧浣)》 唐·李商隐
遥作时多难,先令祸有源。
初惊逐客议,旋骇党人冤。
密侍荣方入,司刑望愈尊。
皆因优诏用,实有谏书存。 -
106.《送千牛李将军赴阙五十韵》 唐·李商隐
照席琼枝秀,当年紫绶荣。
班资古直阁,勋伐旧西京。
在昔王纲紊,因谁国步清。
如无一战霸,安有大横庚。 -
107.《咏怀寄秘阁旧僚二十六韵》 唐·李商隐
年鬓日堪悲,衡茅益自嗤。
攻文枯若木,处世钝如锤。
敢忘垂堂戒,宁将暗室欺。
悬头曾苦学,折臂反成医。 -
108.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
109.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
110.《斋中》 唐·贾岛
眈静非谬为,本性实疏索。
斋中一就枕,不觉白日落。
低扉碍轩辔,寡德谢接诺。
丛菊在墙阴,秋穷未开萼。
所餐类病马,动影似移岳。
欲驻迫逃衰,岂殊辞绠缚。
已见饱时雨,应丰蔬与药。 -
111.《余昔自西滨得兰数本移艺于庭亦既逾岁…遂寄情于此》 唐·温庭筠
寓赏本殊致,意幽非我情。
吾常有流浅,外物无重轻。
各言艺幽深,彼美香素茎。
岂为赏者设,自保孤根生。 -
112.《闻蝉十二韵》 唐·许棠
造化生微物,常能应候鸣。
初离何处树,又发去年声。
未蜕唯愁动,才飞似解惊。
闻来邻海徼,恨起过边城。 -
113.《亲仁里双鹭》 唐·许棠
双去双来日已频,只应知我是江人。
对欹雪顶思寻水,更振霜翎恐染尘。
三楚几时初失侣,五陵何树又栖身。
天然不与凡禽类,傍砌听吟性自驯。 -
114.《病中有人惠海蟹转寄鲁望》 唐·皮日休
绀甲青筐染菭衣,岛夷初寄北人时。
离居定有石帆觉,失伴唯应海月知。
族类分明连琐gD,形容好个似蟛蜞。
病中无用霜螯处,寄与夫君左手持。 -
115.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
116.《鹤媒歌》 唐·陆龟蒙
偶系渔舟汀树枝,因看射鸟令人悲。
盘空野鹤忽然下,背翳见媒心不疑。
媒闲静立如无事,清唳时时入遥吹。 -
117.《送道人归旧岩》 唐·方干
旧岩终副却归期,岩下有人应识师。
目睹婴孩成老叟,手栽松柏有枯枝。
前山低校无多地,东海浅于初去时。
若把古今相比类,姓丁仙鹤亦如斯。 -
118.《鸱枭》 唐·苏拯
为害未为害,其如污物类。
斯言之一玷,流传极天地。
良木不得栖,清波不得戏。
曾戏水堪疑,曾栖树终弃。 -
119.《经鹤台》 唐·苏拯
筑台非谓贤,独聚乘轩鹤。
六马不能驭,九皋欲何托。
一旦敌兵来,万民同陨濩.如何警露禽,不似衔环雀。
一物欲误时,众类皆成恶。
至今台基上,飞鸟不至泊。 -
120.《句》 唐·熊皎
山前犹见月,陌上未逢人。
(早行,以下见《雅言杂载》)
果熟秋先落,禽寒夜未栖。
(《山居》)