-
121.《下蔡春偶作》 唐·李中
旅馆飘飘类断蓬,悠悠心绪有谁同。
一宵风雨花飞后,万里乡关梦自通。
多难不堪容鬓改,沃愁惟怕酒杯空。
采兰扇枕何时遂,洗虑焚香叩上穹。 -
122.《复留侯从效问南汉刘岩改名龑字音义》 唐·詹敦仁
伏羲初画卦,苍氏乃制字。
点画有偏旁,阴阳贵协比。
古者不嫌名,周公始称讳。
始讳犹未酷,后习转多忌。 -
123.《句》 唐·幸夤逊
苦教作镇居中国,争得泥金在泰山。
(《岷山》,见《吟窗集录》)
才闻暖律先偷眼,既待和风始展眉。 -
124.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
125.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。 -
126.《石鼎联句》 唐·韩愈
巧匠斫山骨,刳中事煎烹。
——刘师服
直柄未当权,塞口且吞声。
——侯喜 -
127.《酬人雨后玩竹》 唐·薛涛
南天春雨时,那鉴雪霜姿。
众类亦云茂,虚心能自持。
多留晋贤醉,早伴舜妃悲。
晚岁君能赏,苍苍劲节奇。 -
128.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
129.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
130.《张伯英草书歌》 唐·皎然
伯英死后生伯高,朝看手把山中毫。
先贤草律我草狂,风云阵发愁钟王。
须臾变态皆自我,象形类物无不可。 -
131.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
132.《夏雨》 唐·齐己
霮zw蔽穹苍,冥濛自一方。
当时消酷毒,随处有清凉。
著物声虽暴,滋农润即长。
乍红萦急电,微白露残阳。 -
133.《萤》 唐·齐己
透窗穿竹住还移,万类俱闲始见伊。
难把寸光藏暗室,自持孤影助明时。
空庭散逐金风起,乱叶争投玉露垂。
后代儒生懒收拾,夜深飞过读书帷。 -
134.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
135.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
136.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
137.《赠马植》 唐·峡中白衣
截竹为筒作笛吹,凤凰池上凤凰飞。
劳君更向黔南去,即是陶钧万类时。 -
138.《无题》 唐·李微
偶因狂疾成殊类,灾患相仍不可逃。
今日爪牙谁敢敌,当时声迹共相高。
我为异物蓬茅下,君已乘轺气势豪。
此夕溪山对明月,不成长啸但成嗥。 -
139.《敕移橘栽》 唐·张彪
南橘北为枳,古来岂虚言。
徙植期不变,阴阳感君恩。
枝条皆宛然,本土封其根。
及时望栽种,万里绕花园。 -
140.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。