-
101.《劝耕》 宋·方岳
郡如斗大亦何堪,耕雨锄烟亦饱谙。
共话桑麻真有味,久抛蓑笠得无惭。
野田春水自深浅,晴日鸟声时两三。
安得一牛横短笛,南山之北北山南。 -
102.《耕渔处》 宋·卫宗武
清涟万顷渟为湖,湛湛一镜涵太虚。
基旁鳞次田莓莓,四望沃若皆膏腴。
蔬畦麦陇间碧树,洲蘋岸蓼连平芜。
水村落照晚钟寺,中有一山成画图。 -
103.《次韵梅山弟感时》 宋·陈著
翳日腥云澒洞尘,是虽天做亦由人。
难禁老泪如囚楚,忍托空言空过秦。
风雪正培阳气脉,山林幸有岁寒身。
功名已付无何有,要及余光耕富春。 -
104.《耕田》 宋·胡仲弓
田可耕兮圃可蔬,几年梦不到亨衢。
山林受用琴书鹤,天地交游风月吾。
事变无涯人老矣,死生有命汝知乎。
客来时复一杯酒,尽作鲈乡醉隐图。 -
105.《减字木兰花·时当五九》 元·王哲
时当五九。
道用谪仙三盏酒。
采仗风流。
为示农耕击土牛。
东君德厚。
放尽山梅并岸柳。
得得真修。
一颗明珠出玉楼。 -
106.《水龙吟 飞卿系出将种,予官燕赵时相识·读》 元·王恽
挫,迄于今十年,其穷极矣,既为哀之,且求其所以然,遂有斯作。
以越调水龙吟歌之,庶几伯奇履霜,自伤穷思返义,俾采诗者闻之,不无当笞凋零万木丛中,秋霜不陨苍筠节。
十年相见,燕南赵北,无根行客。
妻病儿殇,归来空在,蒯缑弹*。 -
107.《赋耕隐》 明·袁凯
维古四民,次二曰农。
虽及我私,岂忘于公。
沮溺之徒,始为隐沦。
滔滔不归,乃洁其身。 -
108.《同张伯子威子季子雉闻子陆及之时子政家弟辅》 宋·章甫
南城有隐居,静退我所与。
两穷成邂逅,一笑同出处。
翛然五亩园,耕种了寒暑。
朱樱前日栽,茂密已如许。 -
109.《再和题黄免耕吟藁》 宋·许月卿
优游一辟难赞经,仲舒师友尽时名。
已登乡国一经荐,未究天人三策情。
文定浚源虽莹彻,牧堂奕叶必敷荣。
紫阳风水深留意,磨石佳成后世评。 -
110.《刘尚质南楼题王舜耕山水图》 明·李东阳
溪声潺湲杂林壑,山势蜿蜒去还却。
浮云欲起未起时,半在溪头与山脚。
入空高鸟飞欲尽,背屋斜阳惨将落。
更无剩地与闲人,纵有红尘何处著。 -
111.《送乡友林耕道往信州因寄李明通》 宋·戴表元
虑公全盛时,桃李何纷纷。
冠盖蔽白日,谈笑起青云。
林翁我乡曲,同业又同门。
如何三十年,白头始相闻。 -
112.《次韵和郭佑之双桔堂赵母寿时》 宋·戴表元
严亲不待高官秩,一刻欢娱胜千日,赵郎宦薄母八旬,自采芳甘充俎实。
堂前酣酣双桔红,童儿见客笑满容。
有田得耕我亦去,绣衣御史语生风。 -
113.《月湖山谷劝耕次韵》 宋·邓深
皂盖朱幡游近郭,野桃山杏炫红旂。
看看新燕衔泥候,恰恰鸣鸠唤雨时。
未用经丘思靖节,何妨学稼许樊迟。
老农应悉使君意,六劝传教到处知。 -
114.《春雨甲子而润泽不违时夏已更秋方虑乾涸一夕》 宋·杜范
甲子谣言未足听,沛然甘泽以时行。
平田不耕开渠水,野老谁思逐妇声。
黄倒积云承露重,青翻长浪簸风轻。
贱夫一饱诚为幸,更祝倾河洒甲兵。 -
115.《耕甫弟寄示秋怀二章冗不能皆和次韵后章谩见》 宋·杜范
杜曲传诗书,百年植门户。
汝少秀而贤,中上期可语。
胡然织锦机,未半已投杼。
谢彼游冶徒,前功尚可补。 -
116.《和耕甫弟梅》 宋·杜范
数点冰葩与雪宜,有人著眼水边篱。
从渠疎影初传句,自此清吟未有诗。
曾到孤山飞鹤处,恰思偃树跨鲸时。
李园莫负春风约,应有当年未折枝。 -
117.《铅山虞华甫往谢叠山枋得君直为书耕隐二字今》 宋·方回
君直不可见,见此长虹吐。
使其尚未死,年始七十五。
当时书此字,赠我老华甫。
今年八十一,仍卧旧处所。 -
118.《{左氵右壑}耕云敬得方丈》 宋·顾逢
耕云老子久相期,同赋山中莺燕诗。
可惜我来迟数日,牡丹过了有花时。 -
119.《次何耕道韵》 宋·郭印
壮岁已倦游,况今老大时。
素交久离索,劳思何可支。
夫子晚识面,迥非尘中姿。
高言风凛凛,直气山巍巍。 -
120.《何耕道还邛南赠诗为别》 宋·郭印
古人不复见,俗学尚穿凿。
时花亦可观,潢潦终易涸。
暮年识吾子,志与流辈各。
入道穷根源,高情转寥廓。