-
121.《予往来秦熙汧陇间不啻十数年时闻下里之歌远》 宋·李复
牛车欲住更催行,官要刻日到新城。
军有严期各努力,秋田无种何须耕。 -
122.《感时》 宋·释文珦
厚地产桑谷,为民衣食资。
井田取什一,公私两俱宜。
今者异古昔,苛征常倍蓰。
倍蓰犹未厌,泛索仍无时。 -
123.《与云耕重会复别》 宋·释文珦
久别思见面,重逢反成悲。
相持问年纪,各在桑榆时。
道途筋力残,玄发成素丝。
时命苟不遭,有才亦奚为。
荣华既非愿,但愿亡寒饥。
眼前且相慰,老别难再期。
此语亦良苦,君心还自知。 -
124.《自归耕篆畦见村妇有摘茶车水卖鱼汲水行馌寄》 宋·舒岳祥
溪头波及水妇,力小憩中途。
奉佛澄斋钵,供姑洁饭盂。
煮蔬甘胜肉,洗布白于酥。
酿黍修时祀,家篘不用沽。 -
125.《上存耕先生赵大资》 宋·宋伯仁
清朝登用旧英耆,圣主忧民展皱眉。
万寓已绵十岁脉,十年新改一盘棋。
吟髭雪映尧黄屋,讲厦春生汉玉卮。
补衮日增磐石重,诗人喜见太平时。 -
126.《耕者得古玉指环一首》 宋·苏籀
百世繁华堕劫灰,凄凉断簪并擘钗。
淑颜窈窕亦尘土,指环耕出田中来。
野人辛勤务稼穑,两手龟拆闢草莱。
未知此环竟安用,但讶光采尤奇瑰。 -
127.《挽钱仲耕运使》 宋·孙应时
乐易无畦畛,宽平不细苛。
人才随世狭,时望独公多。
献纳开丹禁,风神照紫荷。
谁令终远外,百岁转蓬科。 -
128.《耕乐》 宋·薛嵎
躬耕乐道真吾事,三聘看来未是荣。
时尚可为君更悟,何妨藜藿度残生。 -
129.《寄方子时二首》 明·王稚登
避人成独往,一室谢喧嚣。
泉近书声碎,山深酒价高。
千峰对茅屋,终日听松涛。
五亩瓜园地,躬耕莫惮劳。 -
130.《亲耕籍田七首》 隋代·佚名
勤劳稼樯,必躬必亲。
为藉千亩,以教导民。
帝出乎震,时惟上春。
天颜咫尺,望之如云。 -
131.《亲耕籍田七首》 隋代·佚名
群公灰相,奉事齐庄。
率时农天,举耜载扬。
播厥百台,以佑我皇。
多黍多稌,丕应农祥。 -
132.《亲耕籍田七首》 隋代·佚名
肇新帝藉,率我农人。
三推终亩,祗事咸均。
陟降也时,粲然有文。
受天之祐,多透如云。 -
133.《亲耕籍田七首》 隋代·佚名
勤劳稼樯,必躬必亲。
为藉千亩,以教导民。
帝出乎震,时惟上春。
天颜咫尺,望之如云。 -
134.《亲耕籍田七首》 隋代·佚名
群公灰相,奉事齐庄。
率时农天,举耜载扬。
播厥百台,以佑我皇。
多黍多稌,丕应农祥。 -
135.《亲耕籍田七首》 隋代·佚名
肇新帝藉,率我农人。
三推终亩,祗事咸均。
陟降也时,粲然有文。
受天之祐,多透如云。 -
136.《周颂·噫嘻》 先秦·佚名
噫嘻成王,既昭假尔。
率时农夫,播厥百谷。
骏发尔私,终三十里。
亦服尔耕,十千维耦。 -
137.《横吹曲辞·出塞》 唐·刘驾
胡风不开花,四气多作雪。
北人尚冻死,况我本南越。
古来犬羊地,巡狩无遗辙。
九土耕不尽,武皇犹征伐。
中天有高阁,图画何时歇。
坐恐塞上山,低于砂中骨。 -
138.《相和歌辞·燕歌行》 唐·贾至
国之重镇惟幽都,东威九夷制北胡。
五军精卒三十万,百战百胜擒单于。
前临滹沱后沮水,崇山沃野亘千里。 -
139.《相和歌辞·贾客词》 唐·刘禹锡
贾客无定游,所游惟利并。
眩俗杂良苦,乘时知重轻。
心计析秋毫,摇钩侔悬衡。
锥刀既无弃,转化日已盈。 -
140.《巡属县道中作》 唐·张九龄
春令夙所奉,驾言遵此行。
途中却郡掾,林下招村氓。
至邑无纷剧,来人但欢迎。
岂伊念邦政,尔实在时清。