-
81.《祝英台近(赋揽秀园)》 宋·周密
步玲珑,寻窈窕,瑶草四时碧。
小小蓬莱,花气透帘隙。
几回翠水荷初,苍崖梅小,绮寮掩、玉壶春色。
柳屏窄。 -
82.《西江月(和提刑昂席新赋)》 宋·李壁
又送鹏程轩翥,几看驹隙推移。
多端时事只天知。
不饮沉忧如醉。
白首已甘蓬艾,苍生正倚丞疑。
楚台风转一帆吹。
朝列问君来未。 -
83.《贺新郎》 宋·应法孙
宿雾楼台湿。
晓清初、花明柳润,燕飞莺集。
旧约重来歌舞地,留得艳香娇色。
又梦草、东风吹碧。 -
84.《桂枝香(天柱山房拟赋蟹)》 宋·唐玨
松江舍北。
正水落晚汀,霜老枯荻。
还见青匡似绣,绀螯如戟。
西风有恨无肠断,恨东流、几番潮汐。 -
85.《晁错论》 宋·苏轼
天下之患,最不可为者,名为治平无事,而其实有不测之忧。
坐观其变,而不为之所,则恐至於不可救;起而强为之,则天下狃於治平之安而不吾信。
惟仁人君子豪杰之士,为能出身为天下犯大难,以求成大功;此固非勉强期月之间,而苟以求名之所能也。
天下治平,无故而发大难之端;吾发之,吾能收之,然后有辞於天下。 -
86.《超然台记》 宋·苏轼
凡物皆有可观。
苟有可观,皆有可乐,非必怪奇伟丽者也。
哺糟啜醨皆可以醉;果蔬草木,皆可以饱。
推此类也,吾安往而不乐?夫所为求褔而辞祸者,以褔可喜而祸可悲也。 -
87.《不怕鬼/曹司农竹虚言》 清·纪昀
曹司农竹虚言,其族兄自歙往扬州,途经友人家。
时盛夏,延坐书屋,甚轩爽,暮欲下榻其中。
友人曰:“是有魅,夜不可居。
”曹强居之。 -
88.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
89.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
90.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
91.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
92.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
93.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
94.《登罗浮绝顶奉同蒋王二大夫作》 清·屈大均
霃霃太古云,至今未开辟。
山气日汹涌,随风洒精液。
触石生洪波,微茫在咫尺。
登山若浮海,舟航即轻策。 -
95.《西江月 题阙》 元·白朴
过隙光阴流转,还丹岁月绵延。
几人青髻对长年。
且斗时间康健。
四海幸归英主,三山免化飞仙。
大家有分占桑田。
近日蓬莱水浅。 -
96.《辰十月八日同希周扫松灵石晚步松下怆然有怀》 宋·谢直
昔在井田日,一民本非四。
农隙或工商,其艉秘称士。
是知桑禾间,可以寄书史。
时非长桀耦,时得伊傅事。
卒岁优游哉,吾道甚简易。 -
97.《重赋暨邑池亭》 宋·赵孟坚
新沐试絺綌,凉生神骨清。
发疏逗风爽,半幅纱巾轻。
逍遥池上亭,绿阴取次行。
清和又重见,时序无留停。 -
98.《琼花》 宋·翁孟寅
春云一片辞天隙,千年万年不收拾。
化作灵花沧海头,犹对春风怨红日。
一从污世尘,几度□□腥。
琼琼抱寸心,乱离常独醒。 -
99.《寿丞相》 宋·吴势卿
昨丙辰年相魏公,当时克敌首归功。
何如手补西天漏,仍更神驱塞北空。
一隙暇时关国祚,十分重任赖忠臣。
天生贤佐兴王业,正看周诗六月中。 -
100.《擬古》 宋·田锡
直言如霜刃,卒发伤人意。
痛贯丹诚中,无与金疮理。
缄恨若瘢痕,终身难弃置。
伺隙果报时,遂陷无情地。
虽悔安可追,弗反同奔驷。
君子慎枢机,言之岂容易。