-
241.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
久雨不晴,高低水平。
浸烂释迦鼻孔,淹鳖迦叶眼睛。
拄杖子,天造草昧,宜建侯而不宁。
豁开正归明如日,扫荡重昏天宇清。 -
242.《拟古》 宋·释文珦
事往不可追,愁来不可扫。
悠悠百年间,一身孰能保。
昔为席上珍,今作路傍草。
倚伏理则然,宁复有当道。 -
243.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
一颗圆光非内外,镇海明珠今尚在。
仰山不敢自埋藏,问著灵知当不昧。 -
244.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
与吾灵觉何交涉,云门有客三机接。
语论千春不昧真,深明此性无时劫。 -
245.《颂石头和尚草庵歌》 宋·释印肃
坏与不坏主元在,得未拳拳应不昧。
淫坊酒肆转光明,绝类离伦何窒碍。 -
246.《金刚随机无尽颂·妙行无住分第四》 宋·释印肃
虚空无限量,普光明殿量。
百千三昧门,在一毛头上。 -
247.《信士画真请赞》 宋·释印肃
非迷非悟,谁强名模。
无相三昧,不受涂糊。
越色超声无个事,连声不断念苏卢。
眉芒动处千光含,自肯除非大丈夫。 -
248.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
249.《萍乡县丞求颂》 宋·释印肃
杜门终日不通书,得意忘言总不拘。
举向世间人不会,妄谈生死事区区。
信香不昧和光爇,祸福皆心岂有殊。
心本全真含万有,只缘六处起诸愚。 -
250.《普庵歌》 宋·释印肃
祝个普庵纯宝贝,妙慧庄严真畅快。
无门为户到人稀,万里神光圆顶盖。
非相身,无不在,体露堂堂声色外。 -
251.《显元歌》 宋·释印肃
不识本家元宝贝,汩没缘尘生死快。
阿赖耶识藏无明,十八界缠缯网盖。
贪嗔痴,常在在,心镜空花分内外。 -
252.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
白发颅上,青瞳眉底。
雪点疏林,秋明野水。
万像自相投,一灵还不倚。
默默一尘入正受,历历诸尘三昧起。 -
253.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心得而真,物应而神。
幻住三昧,觉了诸尘。
洒洒落落不共法,浩浩荡荡无边身。
明明白白随流月,叶叶华华到处春。 -
254.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
性得渊源,穷通自然。
潭寒龙蜕骨,松老鹤成仙。
无心白云出岫,有应明月浮川。
相逢借伴人间世,游戏尘尘三昧缘。 -
255.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
雪洗寒岩兮山林气清,秋生烟水兮江湖色明。
犹净镜兮对诸像,似空谷兮随诸声。
游戏因缘三昧用,自然转处不留情。 -
256.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
丘壑精神,云水陈人。
心灯不夜,道树长春。
珠胎养乎老蚌,龙雷跃於修鳞。
烂烂光辉兮明白之窟,棱棱浪级兮桃华之津。
庄严三昧,游戏诸尘。 -
257.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
鉴之现像,谷之藏神。
六门随万彙,三昧入诸尘。
月通犀角晕,华到蜜房春。
历历之机果明了,更嫌何处不相亲。 -
258.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
握筇之像,对机之身。
六根摄一处,三昧起诸尘。
蚌肠孕於月明之夜,蛰户开於雷动之春。
个般手段兮,分付善应之人。 -
259.《江郎中求颂》 宋·释正觉
净治心地廓无垠,一段光明破夙昏。
拨转机轮分化事,百千三昧见门门。 -
260.《六代祖师画像赞·六祖大监禅师》 宋·释正觉
广南樵夫,淮西行者。
明珠走盘,黄金出冶。
透影像兮凡圣罔得同尘,续光明兮家世自然不夜。
众星之拱斗之魁,百川之趋海之下。