-
441.《壁上诗二首》 唐·丰干
余自来天台,凡经几万回。
一身如云水,悠悠任去来。
逍遥绝无闹,忘机隆佛道。
世途岐路心,众生多烦恼。 -
442.《奉酬于中丞使君郡斋卧病见示一首》 唐·皎然
宿昔祖师教,了空无不可。
枯槁未死身,理心寄行坐。
仁公施春令,和风来泽我。
生成一草木,大道无负荷。 -
443.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
444.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
445.《贻李汤》 唐·皎然
茅氏常论七真记,壶公爱说三山事。
宁知梅福在人间,独为苍生作仙吏。
日服丹砂骨自清,肤如冰雪心更明。 -
446.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
447.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
448.《风入松》 唐·皎然
西岭松声落日秋,千枝万叶风飗飗.美人援琴弄成曲,写得松间声断续。
声断续,清我魂。
流波坏陵安足论, -
449.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
450.《辞郡守李公恩命》 唐·恒超
虚著褐衣老,浮杯道不成。
誓传经论死,不染利名生。
厌树遮山色,怜窗向月明。
他时随范蠡,一棹五湖清。 -
451.《上荆南府主三让德政碑》 唐·贯休
明明赫赫中兴主,动纳诸隍冠前古。
四海英雄尽戢兵,皆如圪圪天金柱。
万姓多论政与德,请树丰碑似山岳。 -
452.《送僧入石霜》 唐·贯休
举世只堪吁,空知与道俱。
论心齐至圣,对镜破凡夫。
业王如云合,头低似箭驱。
三清徒妄想,千载亦须臾。 -
453.《大蜀皇帝潜龙日述圣德诗五首》 唐·贯休
岳渎殊祥日月精,入尧金镜佐休明。
衣严黼黻皇恩重,剑折芙蓉紫气横。
玉甃金汤山岳峻,花藏台榭管弦清。 -
454.《寿春节进大蜀皇帝五首》 唐·贯休
上玄大帝降坤维,箕尾为臣副圣期。
岂比赤光盈室日,全同白象下天时。
文经武纬包三古,日角龙颜遏四夷。 -
455.《东阳罹乱后怀王慥使君五首》 唐·贯休
昨来只对汉诸侯,胜事消磨不自由。
裂地鼓鼙军□急,连天烽火阵云秋。
砍毛淬剑虽无数,歃血为盟不到头。 -
456.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
457.《送彬座主赴龙安请讲》 唐·齐己
两论久研精,龙安受请行。
春城雨雪霁,古寺殿堂明。
白发老僧听,金毛师子声。
同流有谁共,别著国风清。 -
458.《送彬座主赴龙安请讲》 唐·齐己
两论久研精,龙安受请行。
春城雨雪霁,古寺殿堂明。
白发老僧听,金毛师子声。
同流有谁共,别著国风清。 -
459.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
460.《怀匡阜》 唐·齐己
荆州连岁滞游方,拄杖尘封六尺光。
洗面有香思石溜,冥心无挠忆山床。
闲机但愧时机速,静论须惭世论长。
昨夜分明梦归去,薜萝幽径绕禅房。