-
221.《新雁过妆楼·梦醒芙蓉》 宋·吴文英
梦醒芙蓉。
风檐近、挥疑佩玉丁东。
翠微流水,都是惜别行踪。
宋玉秋花相比瘦,赋情更苦似秋浓。 -
222.《台城路/齐天乐》 宋·张炎
已十八年矣。
因赋此词。
十年前事翻疑梦,重逢可怜俱老。 -
223.《再和李丞相游山》 宋·张元干
海山幻出化人宫,楼观新崇万指容。
云雾入檐银色界,藤萝昏雨妙高峰。
放怀久已参黄檗,雅志无疑伴赤松。
欲去更闻狮子吼,忘归桥下兴犹浓。 -
224.《赠许白云》 明·杨基
白云老翁乐且贫,眼如紫电炯有神。
麻衣纸扇趿两屐,头戴一幅东坡巾。
清晨扣户走过我,谓我旧是诸侯宾。
入门长揖肆雄辩,动引四代卑先秦。 -
225.《送北都留台王国博》 宋·韩维
凿川当凿源,植木当植根。
修身有本末,请自心术言。
中正检欹侧,明诚破疑昏。
性通学且博,事业乃可论。 -
226.《奉同邻几对》 宋·韩维
时律迎阳近,天云带雪低。
欲飞含气象,忽散失端倪。
绛阙明先曙,清衢冻不泥。
休祥占岁序,佳气动烝黎。 -
227.《通州雨夜寄孙中叔》 宋·郑獬
黑雨喷薄阴云驱,昏林号风秋声粗。
海气熏煮怒不泄,彭彭十月推雷车。
湿衣悯默瞠无睡,起对樽酒谁为娱。
此心岂复有双羽,一夜飞去不可拘。 -
228.《淮扬大水》 宋·郑獬
淮扬水暴不可言,绕城四面长波皴。
如一大瓢寄沧海,十万生聚瓢中存。
水之初作自何尔,旧堤有病亡其唇。
划然大浪劈地出,正如百万狂牛犇。 -
229.《前日以诗赠贾麟进士繼蒙和答而杨蟠从事亦随》 宋·强至
爱君气干霜松老,一见相投许肝脑。
岂同世上秋叶交,不及岁寒如电扫。
有才无命三十强,寂寞吟斋膝长抱。
愁来遍踏公卿门,绽褐不缝谁改造。 -
230.《和礼之喜雪十二韵》 宋·强至
水官司冬不举职,天地当凛气辄温。
顽风伺隙倒天令,扫荡不使繁云屯。
阴崖邃谷殆穷腊,空有雪意乘朝昏。
宿荄老玘亦借便,欲洩阳气芽株根。 -
231.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
232.《大行皇太后挽词二首》 宋·陈师道
德名三后并,母道两朝尊。
勇决高千古,危疑定一言。
先期还政事,隆礼改山园。
哀挽西郊道,云愁昼亦昏。 -
233.《平翠阁》 宋·陈师道
我家山水间,耳目厌华丽。
闻道浙西山,经年通梦寐。
从为远游客,忘郤归来计。
欲买湖上田,谢绝人间世。 -
234.《和郑十三东斋言事二首》 宋·李廌
为贫轩冕未忘情,宁使栖迟抱六经。
安得神仙断鲸剑,拂开云翳露天青。
雾浓玄豹终朝隐,冰薄猜狐抵夜听。
昏垫直疑皆饮鸩,沉冥何苦辨清醒。 -
235.《江道中》 宋·李新
项没黄茆疑虎蹲,风摇脱木一浮云。
忘机沙溆双鶬远,小景人家一水分。
野寺钟声昏后寂,寒衣砧子夜深闻。
山中悦老无亭榭,白酒长新橡栗肥。 -
236.《白莲草亭前盆池所出也惯见红华忽遇此本孤高》 宋·郑刚中
鲛人织绡已奇诡,轻梭引丝不濡水。
何为玉人雕琢玉,亦在冷冷水泉底。
截肪磨玷既成花,盖以青铜耸而起。
体色当从太虚来,五采世间俱一洗。 -
237.《次韵王才元陪季申枢密诸公游东山之作》 宋·李弥逊
游云本无心,时为晴山留。
我曹等云闲,变作寻山游。
驾言出城阙,古寺聊相投。
摩挲铸金像,不知几春秋。 -
238.《东峰亭》 宋·李弥逊
芒鞋着层丘,甘若卧华屋。
了然非梦觉,似是前境熟。
行行上青冥。
下视八荒促。 -
239.《清湖山大火》 宋·胡寅
青天露坐月敛昏,忽见山烧明溪村。
转移胡床饱寓目,猎猎变态真难论。
清湖之山峨帝阍,盘陀四隤如云屯。
千章大材翳山黑,忽作秋树繁鲜緼。 -
240.《菁山观梅歌》 宋·李洪
菁茅山底梅花村,无人惜花与招魂。
西子犹疑逐范蠡,玉儿宁肯负东昏。
数枝含愁月边吐,似隔鲛绡向人语。
欲诉江南万斛愁,一笑嫣然绝媚妩。