-
181.《奉答子华学士安抚江南见寄之作》 宋·欧阳修
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
182.《送荥阳魏主簿》 宋·欧阳修
卓荦东都子,姓名闻十年。
穷冬雪塞空,千里至我门。
子足未及阈,我衣惊倒颠。
仆童相视疑,寮吏或不然。 -
183.《登绛州富公嵩巫亭示同行者》 宋·欧阳修
群峰拥轩槛,竹树阴漠漠。
公胡苦思山,规构自心作。
惟予爱山者,初仕即京洛。
嵩峰三十六,终日对高阁。 -
184.《获麟赠姚辟先辈》 宋·欧阳修
世已无孔子,获麟意谁知。
我尝为之说,闻者未免非。
而子独曰然,有如埙应篪。
惟麟不为瑞,其意乃可推。 -
185.《憎蚊》 宋·欧阳修
扰扰万类殊,可憎非一族。
甚哉蚊之微,岂足污简牍。
乾坤量广大,善恶皆含育。
荒茫三五前,民物交相黩。 -
186.《答原父》 宋·欧阳修
炎歊郁然蒸,午景炽方焰。
子来清风兴,萧萧吹几簟。
又如沃琼浆,遽饮不知厌。
嗟予学苦晚,白首困铅椠。 -
187.《鬼车》 宋·欧阳修
嘉佑六年秋,九月二十有八日,天愁无光月不出。
浮云蔽天众星没,举手向空如抹漆。 -
188.《疾后与郡中群公宴李秀才》 唐·许浑
强留佳客宴王孙,岩上余花落酒樽。
书院欲开虫网户,讼庭犹掩雀罗门。
耳虚尽日疑琴癖,眼暗经秋觉镜昏。
莫引刘安倚西槛,夜来红叶下江村。 -
189.《采桑子·阳和欲报春来也》 宋·无名氏
阳和欲报春来也,先上南枝。
桃李休疑。
折遍香梢人未知。
黄昏小院谁攀折,疏影斜敧。
半掩朱扉。
旋嗅清香月下归。 -
190.《瑞鹧鸪》 宋·无名氏
汉宫铅粉净无痕。
蜡点寒梢水畔村。
忍犯冰霜欺竹柏,肯同雪月吊兰荪。
骚人咏去清诗健,驿使传来旧典存。
病眼浑疑春思早,一枝聊洗画图昏。 -
191.《古记/如梦令》 宋·无名氏
疑是水晶宫殿。
云女天仙宝宴。
吟赏欲黄昏,风送一声羌管。
烟淡。
霜淡。
月在画楼西畔。 -
192.《和江邻几学士得雷殿直墨竹二轴》 宋·梅尧臣
昔见雷子之小篆,今见雷子之墨竹。
节瘦已似蛟龙孙,叶暗曾无凤皇宿。
江翁得之尤爱怜,作诗写意酬双轴。
挂在空堂坐卧看,如玩萧萧岩畔绿。
莫疑昏黑眼生花,松煤浓色切寒鸦。
不问主人兼客至,明朝骑马到君家。 -
193.《夜行忆山中》 宋·梅尧臣
青荧鬼火动,不悟前山雨。
昏径枭鸟鸣,独行毛发聚。
桷叶枯缀林,风动疑有虎。
低迷薄云开,心喜淡月吐。 -
194.《观杨之美盘车图》 宋·梅尧臣
谷口长松叶老瘦,涧畔古树身枯高。
土山惨憺远复远,坡路曲折盘车劳。
二车回正辕接轸,继下三车来{左山右急}嶙。
过桥已有一乘歇,解牛离轭童可哂。 -
195.《和朱少章见寄》 宋·晁说之
兼该夫子耻专门,却笑何人哮吼村。
闷己赋疑唯独语,恼卿诗似得同论。
夜来雨足宽贫病,秋到凉生破睡昏。
几欲抛书闲过日,只惭无可谢嫣荪。 -
196.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
197.《和冯中戍炉边偶作》 宋·王禹偁
谁为东君掌青律,故将春日连人日。
春日雨丝暖融融,人日雪花寒栗栗。
雨雪寒暖苦不同,可比交情去就中。
仲咸拥炉发歌咏,古风泪破浇漓风。 -
198.《关仝骤雨图》 宋·刘克庄
四山昏昏如泼墨,行人对面不相觌。
凄乎太阴布肃杀,暗然混沌未开辟。
千丈拿空蛰龙起,一声破柱春雷疾。
我疑人间瓠子决,或是天上银河溢。 -
199.《跋方云台文藁二十韵》 宋·刘克庄
文人何琐碎,夫子独雄尊。
击水移南海,追风出大宛。
黑潭龙怒起,碧宇鹘孤鶱。
翕曶波涛涌,须臾电雹奔。 -
200.《健忘一首》 宋·刘克庄
昏昏健忘废专精,默坐空斋忽自惊。
少作回看如两手,旧书重读似前生。
却疑安世知三箧,不晓睢阳记一城。
莫怪诗成呼烛写,晓窗追忆欠分明。