-
121.《偈颂二十二首》 宋·释道生
我佛生辰四月八,地涌金莲随步发。
天上天下独称尊,微妙真机俱漏泄。
雪山成道度众生,四十九年无剩说。
滔滔苦海架舟航,杳杳昏衢悬日月。 -
122.《淮上喜雨聊句》 宋·苏舜元
江淮经岁旱,春暮忽然雨。
乱点逾广津,散洒入原土。
万物气稍苏,厉妖莫能聚。
群山洗故尘,紫翠坐可数。 -
123.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。 -
124.《碧落洞》 宋·唐介
余生本孤拙,所志在云石。
薄宦偶缠锁,未遂林泉适。
迩来备台选,幸一当言责。
狂愚抵罪辜,遽从遐徼谪。 -
125.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
126.《句》 宋·熊蕃
僻疑昏有虎,静怪晓无鸡。
-
127.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
128.《老儿诗五十韵》 宋·张师锡
鬓发尽皤然,眉分白雪鲜。
週遮延客话,伛偻抱孙怜。
无病常供粥,非寒亦衣绵。
假温衾拥背,借力杖搘肩。 -
129.《题玉岩次韵》 宋·郑蕴
乱山环绕疑无路,却望人家岭上村。
古寺性耽泉石趣,孤城不见水烟昏。
早行携杖雪初起,夜诵挑灯景尚暄。
遥问隐居何处是,满岩松竹至今存。 -
130.《雨后晚行》 元·何中
栖鸟黄昏后,归牛苍莽间。
水明疑有月,烟淡欲无山。
幽谷元非隐,高人自喜闲。
徘徊不能去,莎碧更荒湾。 -
131.《感怀(六首) (以下《鄞游稿》)》 明·戴良
黄虞去我远,大道邈难追。
悠悠观世运,终古叹兴衰。
王风哀以思,周室日陵迟。
二伯方迭起,七雄更相持。 -
132.《木兰花慢 再用韵 原误作 ,兹据何抄本改》 元·吴澄
正群芳开遍,花簇簇,蕊稠稠。
看艳杏夭桃,蒸霞作糁,辊绣成球。
天然素肌仙质,对浓汝艳饰似含羞。
痴绝京华倦客,贪眷忘却南州。 -
133.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
134.《病马行赠少宰何燕泉》 明·丰坊
路傍病马弃不收,乃是天上真骅骝。
君王玄默罢远游,尔辈逸气空横秋。
忆昔山西战争起,嫖姚手提三尺水。
夜半传呼振铁衣,材官十万同殊死。 -
135.《壬辰书事赠别钟淑濂张伯任》 明·冯琦
世事亦何常,惨舒递相荡。
今日非昨日,回首一惆怅。
圣人久在宥,君子始用壮。
漫同贾生哭,实恃汉文量。 -
136.《雨花台观月》 明·金大车
高台上与碧云齐,坐看冰轮出海西。
吴苑参差双阙迥,楚天高阔万峰低。
灯悬村落昏初见,帆出江烟远欲迷。
疑向广寒归路晚,满身风露夜凄凄。 -
137.《山水图为兵部郎中王恕题》 明·柯潜
玉堂清署春风前,焚香看画皆神仙。
画中风物得真意,峰峦隐约披云烟。
大山如龙欲飞去,小山盘盘如虎踞。
奔流一道破山来,散作涛声满江树。 -
138.《福源精舍》 明·李延兴
京城六月日如火,风轩散发执书坐。
顿嫌城市多烦嚣,欲买田庐何处可。
素几茶瓯吹碧香,有客敲扉偶相过。
为言越中好山水,厥土膏腴不偏颇。 -
139.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
140.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。