-
141.《飞鱼(有序)》 明·孙作
海于天地中,物不能比大。
阴阳浩出没,造物穷荒怪。
力足浮三山,势欲吞大块。
岂惟日月浴,兼疑鬼神会。 -
142.《无题》 明·童珮
红蜡吹风冷洞房,绛绡浑灭旧时香。
阶前细雨愁千缕,帐里梅花瘦半床。
身入黄昏同朔漠,魂疑咫尺近潇湘。
尊前怕检《高唐赋》,眼底无人是楚王。 -
143.《夜宿慧山下和俞孺子》 明·王人鉴
山昏溪暝市销声,唯有流泉不断鸣。
莫以停舟依酒旆,急须敲火就茶铛。
暗中叶落疑人至,空外云移似鹤行。
细啜微吟过丙夜,冷然疏磬隔烟清。 -
144.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
145.《哭许阿大灵长》 明·虞淳熙
病眼昏如雾,变雨洒絜霖。
闻子畀过门,椎枕一声哭。
龙井张春筵,送客仰华屋。
长揖辞此世,云返下宫宿。 -
146.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
147.《春日村居闲作》 明·张含
庭草初齐巷柳斜,暖风晴旭野人家。
山中梦破寻蕉鹿,杯里弓疑避酒蛇。
棋局交情空点检,机关世道重吁嗟。
闲陪白昼驯阶鸟,归数黄昏卜树鸦。 -
148.《再用前韵》 宋·苏轼
罗浮山下梅花村,玉雪为骨冰为魂。
纷纷初疑月挂树,耿耿独与参横昏。
先生索居江海上,悄如病鹤栖荒园。
天香国艳肯相顾,知我酒熟诗清温。 -
149.《雨中看牡丹三首》 宋·苏轼
雾雨不成点,映空疑有无。
时于花上见,的皪走明珠。
秀色洗红粉,暗香生雪肤。
黄昏更萧瑟,头重欲相扶。 -
150.《和文与可洋川园池三十首 书轩》 宋·苏轼
雨昏石砚寒云色,风动牙签乱叶声。
庭下已生书带草,使君疑是郑康成。 -
151.《次韵仲殊雪中游西湖二首》 宋·苏轼
宝云楼阁闹千门,林静初无一鸟喧。
闭户莫教风扫地,卷帘疑有月临轩。
水光潋滟犹浮碧,山色空蒙已敛昏。
乞得汤休奇绝句,始知盐絮是阵言。 -
152.《即事》 宋·王安石
径暖草如积,山晴花更繁。
纵横一川水,高下数家村。
静憩鸡鸣午,荒寻犬吠昏。
归来向人说,疑是武陵源。 -
153.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
154.《次韵舍弟赏心亭即事二首》 宋·王安石
霸气消磨不复存,旧朝台殿只空村。
孤城倚薄青天近,细雨侵凌白日昏。
稍觉野云成晚霁,却疑山月是朝暾。
此时江海无穷兴,醒客忘言醉客喧。 -
155.《汝瘿和王仲仪》 宋·王安石
汝水出山险,汝民多病瘿。
或如鸟粻满,或若猿嗛并。
女惭高掩襟,男大阔裁领。
饮水疑注壶,吐词侔有梗。 -
156.《自舒州追送朱氏女弟憩独山馆宿木瘤僧舍明日》 宋·王安石
晨霜践河梁,落日憩亭皋。
念彼千里行,恻恻我心劳。
揽辔上层冈,下临百仞濠。
寒流咽欲绝,鱼龟久已逃。 -
157.《次韵信都公石枕蕲簟》 宋·王安石
端溪琢枕绿玉色,蕲水织簟黄金纹。
翰林所宝此两物,笑视金玉如浮云。
都城六月招客语,地上赤日流黄尘。
烛龙中天进无力,客主歊然各疲剧。 -
158.《和圣俞农具诗十五其七田漏》 宋·王安石
占星昏晓中,寒暑已不疑。
田家更置漏,寸晷亦欲知。
汗与水俱滴,身随阴屡移。
谁当哀此劳,往往夺其时。 -
159.《答客》 宋·王安石
士常疑西伯,何至羑里辱。
瞽鳏亲父子,尚脱井廪酷。
昏主虽圣臣,飞祸安可卜。
致命遂其志,虽穷不为戮。 -
160.《陪友人中秋夕赏月》 宋·王安石
海雾看如洗,秋阳望却昏。
光明疑不夜,清莹欲无坤。
扫掠风前坐,留连露下尊。
苦吟应到晓,况有我思存。