-
21.《大衍易吟四十首》 宋·方回
一女卦反对,不同而后同。
始知天下事,苟合最为凶。 -
22.《大衍易吟四十首》 宋·方回
全卦定凶吉,逐爻殊否臧。
顷刻有变易,纵横无典常。 -
23.《后天易吟三十首》 宋·方回
万古未来事,先天逆已知。
卦中无不有,却要后天推。 -
24.《后天易吟三十首》 宋·方回
细玩文王卦,如何法地方。
田从一井起,乡遂及要荒。 -
25.《后天易吟三十首》 宋·方回
次谦终以巽,九卦至三陈。
圣人有忧患,何况是凡人。 -
26.《后天易吟三十首》 宋·方回
卦之凶者五,否剥未济三。
如姤与归妹,深防女败男。 -
27.《先天易吟三十首》 宋·方回
舜禹昔禅位,曾将易问蓍。
即知重八卦,已自伏羲时。 -
28.《先天易吟三十首》 宋·方回
八卦各为八,枝从干上横。
厥初有何物,万物一根生。 -
29.《先天易吟三十首》 宋·方回
神农尝毒药,轩后设难经。
认取卦中意,仁心救未形。 -
30.《先天易吟三十首》 宋·方回
两重三画卦,半束百茎蓍。
避就殊凶吉,元无巧与奇。 -
31.《偶读易兑卦衍朋友之义送历阳广文倪耕道应渊》 宋·方回
易象丽泽兑,朋友以讲习。
设官为之师,义取互相益。
六位六爻画,分明如六人。
君子不可疏,小人不可亲。 -
32.《閒中读易》 宋·郭印
圣人阐性命,易书所自作。
要令末世士,悟取先天学。
俗儒何纷纷,私意妄穿凿。
或被阴阳拘,或遭象数缚。 -
33.《题谢子高易义》 宋·李复
束风吹园未曾出,隐几潜心读大易。
低头不知客人门,但见开编时点笔。
天开地辟日月明,四时变化万物成。
伏义画卦混沌死,纷纷智巧凋元精。 -
34.《题安子承读易堂》 宋·曾丰
卦辞爻辞易之注,孔子读之悟其故。
彖辞象辞易之疏,孔子作之志其悟。
悬知孔子大悟时,太虚中不挂一丝。
与易为一自不知,奚以卦辞爻辞为。 -
35.《叹命》 唐·孟郊
三十年来命,唯藏一卦中。
题诗还问易,问易蒙复蒙。
本望文字达,今因文字穷。
影孤别离月,衣破道路风。
归去不自息,耕耘成楚农。 -
36.《与马异结交诗》 唐·卢仝
天地日月如等闲,卢仝四十无往还。
唯有一片心脾骨,巉岩崒硉兀郁律。
刀剑为峰崿,平地放著高如昆仑山。 -
37.《痁卧闻幕中诸公征乐会饮,因有戏呈三十韵》 唐·元稹
濩落因寒甚,沉阴与病偕。
药囊堆小案,书卷塞空斋。
胀腹看成鼓,羸形渐比柴。
道情忧易适,温瘴气难排。 -
38.《喜老自嘲》 唐·白居易
面黑头雪白,自嫌还自怜。
毛龟蓍下老,蝙蝠鼠中仙。
名籍同逋客,衣装类古贤。
裘轻被白氎,靴暖蹋乌毡。 -
39.《喜老自嘲》 唐·白居易
面黑头雪白,自嫌还自怜。
毛龟蓍下老,蝙蝠鼠中仙。
名籍同逋客,衣装类古贤。
裘轻被白氎,靴暖蹋乌毡。 -
40.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。