-
21.《可园传易图为陈伯雨翁题》 近代·陈三立
昔岁寄江南,耆旧瞻四五。
播吟往还径,筇袂互翔舞。
一瞬扫霆雹,追忆指画肚。
硕果可园翁,望与钟阜伍。 -
22.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
23.《次韵陈叔易远别离三首》 宋·苏籀
妇慧弗谙事,谓世无离索。
洋洋旧依蒲,逐逐难翳藿。
冲风递弱羽,烂漫何乡落。
忧端埒南山,那堪鲁酒薄。
人力末如何,天公良可托。 -
24.《和张可投诗十首》 宋·王洋
富平学满书三箧,辅嗣功成易六爻。
闻说短檠书细字,不须灯火入凉郊。 -
25.《学易斋》 宋·章粲
天目鉴孤明,地籁奠众响。
虑淡世欲轻,性复道心长。
敛襟步前庭,手执周易往。
得知三画初,真契贯穹坏。
图书诣其微,精实超惚恍。
启蒙析其义,端倪见俯仰。
九京如可作,舍此吾安放。 -
26.《寄刘易隐》 宋·章仙岩
着身尘世易遭魔,是是非非可奈何。
心地一生如日月,人情千变自风波。
但从正直天须见,到底关防事转多。
所以古来真隐者,貂蝉不肯换渔蓑。 -
27.《简道可法兄》 明·秋潭舷公
顷读蕉上咏,畴不尔倾倒。
言外托微旨,拙中寓大巧。
咏歌已臻此,赏识应不少。
如何壮齿时,不得展所抱。 -
28.《轼欲以石易画晋卿难之穆父欲兼取二物颖叔欲》 宋·苏轼
春冰无真坚,霜叶失故绿。
鹖疑鹏万里,蚿笑夔一足。
二豪争攘袂,先生一捧腹。
明镜既无台,净瓶何用蹙。 -
29.《廉州龙眼质味殊绝可敌荔支》 宋·苏轼
龙眼与荔支,异出同父祖。
端如甘与橘,未易相可否。
异哉西海滨,琪树罗玄圃。
累累似桃李,一一流膏乳。 -
30.《有言郡东北荆山下,可以沟畎积水,因与吴正》 宋·苏轼
侧手区区岂易遮,奔流一瞬卷千家。
共疑智伯初围赵,犹有张汤欲漕斜。
已坐迂疏来此地,分将劳苦送生涯。
使君下策真堪笑,隐隐惊雷响踏车。 -
31.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须改变如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。 -
32.《崔伯易画像赞》 宋·陆游
古之君子,学以为己。
可行则行,可止则止。
仕以行義,止以远恥。
世衰道微,岂復知此。
蚩蚩始学,青紫思拾。
万马并驰,孰能独立。
始雖弗急,後亦汲汲。
我思崔公,涕泗横集。 -
33.《六月十七日大暑殆不可过然去伏尽秋初皆不过》 宋·陆游
赫日炎威岂易摧,火云压屋正崔嵬。
嗜眠但喜蕲州簟,畏酒不禁河朔杯。
人望息肩亭午过,天方悔祸素秋来。
细思残暑能多少,夜夜常占斗柄回。 -
34.《去新春才旬余霁色可爱》 宋·陆游
宦游强半侍僊祠,况是悬车耄及时。
厚薄人情穷易见,阴晴天气病先知。
绿樽一醉真当勉,白发千茎莫自疑。
野渡山村梅柳动,身闲何处不熙熙? -
35.《子聿以刚日读易柔日读春秋常至夜分每听之辄》 宋·陆游
朱颜已去鬓丝稠,知复人间几岁留?正可床头著周易,安能车上说春秋。
齑盐日昳从儿好,弦诵更阑解我忧。
时发一言常中理,绝胜问事不能休。 -
36.《赠刘可轩写真》 宋·文天祥
燕颔鸢肩都易写,从前只道点睛难。
近来阿堵君休问,灯下时将颊影看。 -
37.《梅花易洞为胡伏臣赋》 元·王冕
梅花拥林屋,潇洒极静深。
清风散余香,皓月登虚阴。
中有学古人,坐窥天地心。
神机一感动,妙化不可寻。
持诚问先民,羲皇有余音。 -
38.《清平乐·可怜娇小》 宋·晏几道
可怜娇小,掌上承恩早。
把镜不知人易老,欲占朱颜长好。
画堂秋月佳期,藏钩赌酒归迟。
红烛泪前低语,绿笺花里新词。 -
39.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
古寺何年废,松门月似冰。
间然孰为主,敲者只归僧。
地僻禅敲寂,天高兔魄升。
周游何处晚,剥啄有谁应。
未易分邻烛,又难上佛灯。
安知无岛辈,开户结诗盟。 -
40.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
松柏无姿媚,平时未易看。
要知渠特操,直待岁隆寒。
塞草枯先白,江枧冷变丹。
凛然友青士,至此识苍官。
物遁天刑少,人全晚节难。
惟应漆园叟,与蕣合而观。