-
1.《出沌复见江山和斗南》 宋·孙应时
底事江山照眼新,为从云梦别经旬。
行吟沌口三家市,笑作天涯万里人。
清夜论心真得友,白云回首奈思亲。
船头又报荆州近,鱼雁书来未易频。 -
2.《寄李频》 唐·薛能
长安千万蹊,迷者自多迷。
直性身难达,良时日易低。
环檐消旧雪,晴气满春泥。
那得同君去,逢峰苦爱齐。 -
3.《哭建州李员外频》 唐·郑谷
令终归故里,末岁道如初。
旧友谁为志,清风岂易书。
雨坟生野蕨,乡奠钓江鱼。
独夜吟还泣,前年伴直庐。 -
4.《水龙吟·花骢柳外频嘶》 宋·陈德武
花骢柳外频嘶,使君底事拼人去。
圮桥风月,睢陵桃李,几回良遇。
我待君来,他催君去,谁留君住。
想尊空北海,诗成东阁,这都是、欢娱处。 -
5.《赴任嘉州初登栈道寄题姜潜至之读易堂》 宋·石介
我不从官君下第,其间险易两何如。
连云栈外四千里,读易堂中一帙书。
慈母含饴垂秃发,先生怀道按茅庐。
莫将清泪频频洒,蜀道之难欲上初。 -
6.《顷客解梁有诗云中条山下读周易定是前身关子》 宋·晁说之
坂路十年尘坱身,不知何事往来频。
敢言上国非吾土,自许中条是故人。
志在韦编徒寡与,人亡陵海谩多珍。
龙门有客暂相值,颇话年来亦苦辛。 -
7.《王彦博徐审知频来问疾口占示之》 宋·赵蕃
秋来瘧鬼不销亡,令我兼旬病在床。
治药频成问良苦,易衣终日屡炎凉。
但添特色色增悲壮,那有功名忆慨慷。
多谢故人来问疾,几回宵度石为梁。 -
8.《重阳后一日陪宪节登清音亭饮见易亭即席和韵》 宋·程公许
一封谏疏彻银台,感愤题诗醉墨堆。
唤醒菊边秋寂寞,烂游松下迳萦回。
参军逸韵频欹帽,诗老多情不放杯。
胜日追随容湛辈,从容归骑不须催。 -
9.《送子用弟游学番易》 宋·方岳
顿觉溪流滑,番湖草欲春。
船轻携砚易,家近寄书频。
山雨同离别,寒窗自宠珍。
但於灯火夜,报子倚门亲。 -
10.《送梁宪易节漕蜀二首》 宋·彭龟年
雨露收江上,星辰下益州。
有贤容在外,为国岂无谋。
德旨频将远,君心顿减忧。
不然那有此,定自启金瓯。