-
1.《府试老人星见》 唐·李频
良宵出户庭,极目向青冥。
海内逢康日,天边见寿星。
临空遥的的,竟晓独荧荧。
春后先依景,秋来忽近丁。
垂休临有道,作瑞掩前经。
岂比周王梦,徒言得九龄。 -
2.《赋得寿星见》 唐·卢渥
玄象今何应,时和政亦平。
祥为一人寿,色映九霄明。
皎洁垂银汉,光芒近斗城。
含规同月满,表瑞得天清。
甘露盈条降,非烟向日生。
无如此嘉祉,率土荷秋成。 -
3.《寿星见》 唐·无名氏
玄象今何应,时和政亦平。
祥为一人寿,色映九霄明。
皎洁垂银汉,光芒近斗城。
合规同月满,表瑞得天清。
甘露盈条降,祥烟向日生。
无如此嘉祉,率土荷秋成。 -
4.《洛滨病卧户部李侍郎见惠药物谑以文星之句斐然仰谢》 唐·刘禹锡
隐几支颐对落晖,故人书信到柴扉。
周南留滞商山老,星象如今属少微。 -
5.《高九万见示落星长句赋此答之》 宋·戴复古
天星堕地化为石,老佛占作青莲宫。
东来海若献秋水,琼以碧波千万重。
云根直下数百丈,时吐光焰惊鱼龙。
凤凰群飞拥其后,对面庐阜之诸峰。 -
6.《行路难·君不见天上星》 宋·李新
君不见天上星,万古耀虚碧。
岂意一夕间,堕地化为石。
物理变化无定端,谁保人心无改易。
忆妾东边采白蘋,郎骑白马渡江津。