-
201.《谢杨珣梅栽》 宋·胡寅
南土梅不贵,往往薪槱束。
倖然傍寒厅,久亦未见录。
墙隈非所恨,自可凌冬发。
奈何瑶台伴,辱近紫姑闼。 -
202.《周尉不来用单令韵见寄和之》 宋·胡寅
稼李太稼华,夭桃苦夭丽。
不如姑射子,仙质淡难际。
破寒传芳信,春意岂迢递。
亭亭映碧霄,茨屋安得蔽。 -
203.《又和谢良辅惠箭筍》 宋·吴芾
卜得幽居山绕屋,四围景物何纷郁。
门前掩映百垂杨,墙里回环万修竹。
风来花气竞薰人,日出鸟声浑满谷。
檐前花树尽堪攀,砌下清泉常可掬。 -
204.《次翁士秀喜雪长咏》 宋·曾协
阴阳持权或赢缩,运气循环更剥复。
忽惊寒凛袭重裘,元是祥霙散平陆。
登山不觉屐齿折,索酒仍催葛巾漉。
萧条贫居马为二,瑟缩冻坐龟藏六。 -
205.《遣兴》 宋·李流谦
疎疎帘色映苍苔,屋角诸峰晓翠开。
蝶护残花痴不去,鸟争余食惯仍来。
向来栖遁初无意,从古经纶别有才。
抱杖风前一长啸,破愁安得即时杯。 -
206.《次韵子都兄大暑》 宋·李洪
绕屋扶疏树,吾庐粗胜陶。
去来梁燕语,旦夕女婵号。
蕙槁兰将败,萧锄艾亦薅。
侵檐添绿竹,映日缱红桃。
得友人皆面,哦诗语未高。
饮泉荫松柏,直欲广风骚。 -
207.《枢密谢公挽词》 宋·楼钥
千古台山秀,名流列雁行。
惟公登政路,一旦破天荒。
故里空华屋,佳城映夕阳。
送车无路,东望泪浪浪。 -
208.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
209.《题范宽秋山小景》 宋·楼钥
山高最难图,意足不待大。
尺楮眇千里,长江浸横翠。
画家杂云烟,戃怳徒意会。
苟或森三尺,便若俗子对。 -
210.《曾吏部寿诗集老杜句》 宋·楼钥
刺史诸侯贵,春城海水边。
层城临媚景,水合数百源。
山色佳有余,云门吼瀑泉。
游山忆谢公,频游任履穿。 -
211.《过在伯于学中》 宋·赵蕃
晓出城南日映光,水烟横堆树烟长。
多闻政欲从君语,造请宁能遣我忙。
胜可作亭摅意匠,醉因种竹试传方。
规摹岂止衡山小,安得高歌题屋梁。 -
212.《孙祖佑解元世友堂》 宋·叶适
雀寻屋角穿,燕绕帘栊窥。
共贺新宇就,生物欣有依。
含德厚乃祖,义完嗟利隳。
最怜常熟令,椟韫不尽施。 -
213.《月波楼》 宋·叶适
下林百果春自花,屋藏汀阴泉着沙。
光风腻雪谁汝惜。
繁红蜜翠空欹斜。
爱君楼高出江上,百里江山开四向。 -
214.《道中望茅山有感》 宋·周文璞
危亭对名岳,毕景扶钩栏。
白鹭伺察过,低昂若弓弯。
去岁负笈游,最住元符间。
栎林带修竹,清派流珊珊。 -
215.《宫词一百首》 宋·岳珂
升龙门内屋千楹,玉宇金题映紫庭。
卷帙异书三十万,至今光彩动奎星。 -
216.《九十用喜雪韵四首》 宋·吴潜
陈年古屋瓦浮虚,穿漏时将被覆书。
集谢曾陪上相后,映孙难忘秀才初。
砖花似镂多奇异,檐柱如排少阔疎。
吏卒报衙天未晓,老身牵强类冠狙。 -
217.《春盘》 宋·方岳
莱服根松缕冰玉,蒌蒿苗肥点寒绿。
霜鞭行茁软於酥,雪树生钉胜肉。
与吾同味蔊丝辣,知我长贫韭俎熟。
更蒸{左犭右屯}压花层层,略糁凫成金粟粟。 -
218.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
219.《和雪吟》 宋·卫宗武
庖无美炙惟野蓛,爨无积薪用劳轴。
夜半烹酒和雪吞,賸喜吾庐银作屋。
须臾清气散入脾,不觉吟肩楼耸玉。
映书更宜剔鱼蠹,拥被那肯作龟缩。 -
220.《花时留郡归已初夏事六首》 宋·黎廷瑞
山中幽兴尽无穷,不管萧萧四壁空。
渐觉愚巾便暑戴,偶逢贤酒亦时中。
映阶草色带朝雨,隔屋笋香吹晚风。
搔首南窗有奇事,绿杨初破石榴红。