-
221.《槿花》 宋·董嗣杲
仿佛戎葵劲且柔,托名日及叹生浮。
苦怜相态无多艳,空缀郊原度一秋。
红澡暮零篱□上,翠深凉过屋山头。
风英掩映枯茅把,勾引行人觅酒流。 -
222.《寄彭泽陈明府》 宋·董嗣杲
田头遇白叟,争说长官清。
决讼如转烛,往往得其情。
高风古灵派,惠泽流花城。
荷锸遍阡陌,咸乐及时耕。 -
223.《题童寿卿博雅堂》 宋·王炎
会道莫如约,要识胸中真。
讲学亦贵博,不废纸上陈。
王充与李邕,世岂无若人。
中秘未许见,市肆何所闻。 -
224.《贺新郎 题王德琏水屯卷》 元·邵亨贞
一段江南绿。
望依依、沙鸥起处,辋川横幅。
十里平郊人烟聚,掩映汀洲几曲。
试与问、隐君林屋。 -
225.《贺新郎 题王德琏水屯卷》 元·邵亨贞
一段江南绿。
望依依、沙鸥起处,辋川横幅。
十里平郊人烟聚,掩映汀洲几曲。
试与问、隐君林屋。 -
226.《和韵答都昌胡令论诗》 宋·项安世
竹屋芦门映短墙,夜深宜月晓宜霜。
青山顾欠如相识,白水粘天似故乡。
光景万端皆好句,肝肠百鍊见真刚。
今君正与民同乐,安得清愁满腹装。 -
227.《萤火》 宋·张嵲
徂暑初残夜,飞萤遍曲塘。
翕张舒焰短,雨注引辉长。
翻屋星移位,窥帘烬吐光。
未应弥辇路,聊可映书囊。
乍与风俱远,偏随雨送凉。
老夫常作客,看汝鬓毛苍。 -
228.《山近》 宋·许月卿
山近绿映日,山远青带烟。
平生有山癖,梦亦山水边。
山好水益媚,山老水连天。
我家非洛中,亦非独乐园。 -
229.《眉山史颐老秀才遣人寄诗用其韵答之》 宋·晁公溯
衰的临沧江,华发羞照映。
人怜貌枯槁,水与心清净。
所居少席暖。
况望有屋润。 -
230.《方山有求转语之作并用韵二章》 宋·杜范
观物非外索,具眼以心会。
微阳花病槁,宁供等闲醉。
我尝课前作,无言乃为最。
譬彼清庙瑟,一唱弦越外。 -
231.《大雪出三桥寓桥》 宋·方回
冻雀愁鸢噤不哗,漫天浩瀚逐风斜。
映楼横过三千丈,接屋平铺十万家。
静夜有窗皆贮月,寒空无树不开花。
诗成欲捻冰须断,聊举深杯答岁华。 -
232.《和元守中秋月夜韵》 宋·郭印
曩为痴儿未识月,夜明唤作山阴雪。
翻笑老人立其下,皓彩亭亭映华发。
晦朔弦望总不知,三五那能问盈缺。
有时暮宿招提境,插天不爱金银塔。 -
233.《题林唐臣别业》 宋·释绍嵩
茅屋周回松竹阴,依稀气象似山林。
一窗风月生涯足,相与清名映古今。 -
234.《东湖北崦人家》 宋·释文珦
柴门映石柟,茅屋似僧庵。
蚕候家人熟,耕时父老谙。
设罝当兔径,添竹护鱼潭。
赛雨鸣箫鼓,迎神向水南。 -
235.《上存耕先生赵大资》 宋·宋伯仁
清朝登用旧英耆,圣主忧民展皱眉。
万寓已绵十岁脉,十年新改一盘棋。
吟髭雪映尧黄屋,讲厦春生汉玉卮。
补衮日增磐石重,诗人喜见太平时。 -
236.《道傍水行可爱》 宋·孙应时
寒风鸣岁阴,芸物已归静。
郊原何萧瑟,松竹自清整。
道傍足幽意,林屋甚井井。
鸡犬在篱落,沙水暮光映。
古来奇逸士,往往吒兹境。
吾行将安得,怅望沧水永。 -
237.《和谹父寻春之作》 宋·王洋
农华女儿红,芳草五孙绿。
小大各尽态,低昂俱悦目,久雨脱滞著,振衣乐休沐。
晴空吟思开,命简句可属。 -
238.《梅花五首》 宋·杨公远
屋檐斜入一枝低,欲为形容颇费思。
萧洒花裁冰脑缀,横斜干倚斗榴垂。
风浮香动更阑后,窗映枝横月转时。
最是孤高难著语,只宜索笑莫言诗。 -
239.《次韵奉酬茂恭送茉莉重台白莲》 宋·喻良能
异暑歊然金欲流,缟裙练帨两宜秋。
笑他山谷夸黄钿,欲学令狐赋白楼。
粉笔有心争试巧,红妆无面可障羞。
明来自足映茆屋,况有诗轻万户侯。 -
240.《傚东坡从欧阳公咏雪体不用盐玉鹤鹭絮蝶飞舞》 宋·袁说友
楼头一夜寒声促,但怪重衾惯藏六。
小窗起听枯叶鸣,更觉凝寒透肌粟。
乃知龙公修故事,幻作轻细巧翻覆。
抟空积势欺檐楹,过眼随风满坑谷。